Page 33 - อนัมศึกษา 2

๒๗

เพราะฉะนั้น เรื่องของทานจึงตองวิจิตรพิสดารไปตามคุณลักษณะแหงรูป ปรากฏในตำนานทาง

ฝายธิเบต วา ครั้งหนึ่ง พระอมิตาภพุทธเจา ทรงเขาฌานประทับนิ่ง ครั้นแลว บังเกิดรัศมีสวางขาวออก

จากพระจักษุเบื้องขวา เกิดเปนพระปทมปาณี คือ พระอวโลกิเตศวร ขึ้น เพื่อมาทำหนาที่รื้อสัตวใหพน

ทุกข กลาวเฉพาะขางจีน พระอวโลกิเตศวรนี้ ญวนเรียกวา กวางอ็อม จีนเรียกวา กวนอิม นิยมทำ

เปนรูปผูหญิงมากกวาเปนผูชาย เหตุที่พระอวโลกิเตศวรจะกลายมาเปนพระโพธิสัตวผูหญิง มีที่มาตาง ๆ

กัน คือ บางวาเพราะตามคติมหายานในธิเบตและประเทศใกลเคียงแถบนั้น ยอมมีเทวีเปนนางคูบารมี

ประจำองคพระฌาณีพุทธเจาและฌานีโพธิสัตวเรียกกันวา ศักดิ์ สวนพระอวโลกิเตศวร มีเทวี ชื่อ ดารา

โดยเสด็จเสมอประกอบทั้งที่ ทั้งสองพระองคมีฤทธิ์เดช อาจบิดเบือนกายไดตาง ๆ นักปราชญจึงรวมให

เปนองคเดียวกันเสีย และอาศัยเหตุที่คุณลักษณะแหงความเมตตากรุณา ทางจีนเห็นวา เปนอิตถีเพศ

มากกวาบุรุษเพศอีกประการหนึ่ง พระอวโลกิเตศวรจึงนิยมกันวาเปนพระโพธิสัตวผูหญิงมากกวาผูชาย

ตำนานที่กลาวถึงพระกวางอ็อมหรือพระกวนอิม

ตำนานที่กลาวถึงพระกวางอ็อมหรือพระกวนอิม ขางจีนมีพิเศษอยูเรื่องหนึ่งเลาวา ครั้งดึกดำ

บรรพ กอนพุทธศักราช ๒๐๔๔ ป พระเจาเมี้ยวจวง แหงประเทศ เฮงนิ้ม อยูทางใตแหงประเทศ

เซี่ยมหลอกก มีธิดาอยู ๓ องค องคสุดทองชื่อ เมี้ยวเสียง ชอบอยูในที่สงบวิเวกรักษาศีลมั่นอยูใน

พระพุทธศาสนา ไมสมัครมีสามีเหมือนพี่สาวทั้งสอง พระเจาเมี้ยวจวง ทรงพิโรธใหลงโทษ โดยเนรเทศให

ไปอยูยัง วัดแปะเจี๊ยะเซียมยี่ (วัดนกกระจอกขาว) ถึงกระนั้น นางก็ไมกลับใจ จนที่สุดทรงตัดพระทัยให
ประหารชีวิตเสีย ขณะจะประหารชีวิตเกิดอัศจรรยเปนพายุใหญมืดฟามัวดิน พอพายุหยุดทองฟาสวาง

นางก็หายไป
ทั้งนี้ เพราะพระภูมิเจาที่ไดรับเทวบัญชาใหแปลงเปนเสือมาคาบนาง ซึ่งกำลังสลบอยูไปสูแดน

ภูเขา ขณะสลบวิญญาณของนางไปสูนรกและไดอาศัยบารมีที่ไดชวยสัตวนรกใหพนโทษ เมื่อกลับมา

มนุษยโลก คือฟนขึ้น พระพุทธเจา ตรัสใหนางไปจำศีลภาวนาอยูยังเกาะพูทอและประทานผลทอที่เกิด

จากตนบนสวรรคหนึ่งผล เมื่อนางไดกินแลวก็ไมหิวกระหายและไมแกดวย รอนถึงพระภูมิเจาที่อีก แปลง

เปนเสือพานางโดยรวดเร็วดั่งลมพัดไปสูเกาะนั้น นางจำศีลภาวนาเปนเวลาได ๙ ป ระหวางนั้น ไดศิษย

สองคน คนหนึ่งเปนนักบวชหนุม ชื่อ เสียงไฉ คนที่สอง ชื่อ เลงนึ่ง คือ ลูกสาวพญานาค (รูปพระ

กวางอ็อมหรือพระกวนอิมยอมมีศิษยทั้งสองประจำอยูซายขวาเสมอ) ตอมาพระเจาเมี้ยวจวง ประชวรไม

มีใครรักษาได รอนถึงเมี้ยวเสียง ตองเชือดเนื้อมาใหเขาเครื่องยา (บางฉบับวาควักลูกนัยนตา) พระ

เจาเมี้ยวจวง จึงหายโรค ภายหลังมานับถือพระพุทธศาสนาแข็งแรงและติดตามนางไปในที่สุด พระเจา

เมี้ยวจวงและพระมเหสีก็ไดภูมิสุขาวดี คือ ไปสูแดนพระอมิตาภพุทธเจา สวนนาง เมี้ยวเสียง ไดถึงภูมิ

โพธิสัตวแลวยังไมยอมเขาสูพุทธภูมิ จนกวาจะไดชวยสัตวโลกใหพนจากทุกขทั้งหมด