Page 26 - รกทสด สดทรก_Neat
P. 26

26                      รักที่สุด สุดที่รัก                                                                          ปอ ปาลิตา                      27


                  “ทั้งปิกนิกทั้งเที่ยวน�้าตกค่ะ ของกินเยอะๆ น่ะดี เวลา                                      “คุณวิอย่าคิดอะไรมากครับ ผู้หญิงผู้ชายในยุคผมเจอ

          หิวจะได้มีกินพร้อม”                                                                        กันแค่ครึ่งชั่วโมงก็รักกันแล้ว”
                  “จะไปน�้าตกไหนครับ” ชายหนุ่มถาม เพราะเคยไป                                                 วรัญญาอยากจะปฏิเสธไม่ยอมรับสร้อยเส้นนี้ ก็เกรง

          เที่ยวน�้าตกแม่พูลมาครั้งหนึ่งแล้ว                                                         อนุวัฒน์จะเสียใจ จึงประนมมือไหว้ขอบคุณเขา และท�าท่าจะ

                  “น�้าตกแม่พูลค่ะ เพื่อนวิบอกต้องไปอีกด้านหนึ่ง มีแอ่ง                              สวมใส่ที่คอ ชายหนุ่มรีบเอ่ยขึ้น

          น�้าใหญ่ให้ลงไปว่ายเล่น น�้าในแอ่งเย็นสดชื่นมาก” เธอพูดพลาง                                        “คุณวิไปที่กระจกตู้เสื้อผ้าดีกว่า เดี๋ยวผมใส่ให้ จะได้
          หยิบของจากตะกร้าหวาย  “วิเห็นรูปที่เพื่อนถ่ายมาเลย                                         รู้ว่าสร้อยเส้นนี้เหมาะกับคุณแค่ไหน”

          อยากไปบ้าง เอ้า - คุณวัฒน์ทานขนมครกกับนมสดร้อนเสีย                                                 วรัญญาตามเขาไปยังตู้เสื้อผ้าซึ่งอยู่ปลายเตียง ชาย

          ก่อนค่ะ ช้าเดี๋ยวหายร้อน”                                                                  หนุ่มเปิดบานประตูด้านมีกระจก วรัญญายกสองมือเสยผมยาว

                  วรัญญาวางของกินทั้งสองอย่างลงบนโต๊ะ อนุวัฒน์                                       สลวยด้านท้ายทอยให้สูงขึ้น ขณะที่อนุวัฒน์สวมสร้อยให้
          กล่าวขอบคุณแต่เดินไปที่ตู้เสื้อผ้า เปิดตู้หยิบกล่องก�ามะหยี่                                       เสร็จแล้วเธอก็มองตัวเองในกระจกพลางเอียงคอไปมา

          กะทัดรัดกลับมายื่นให้เธอ                                                                   ก่อนจะมองผ่านมาที่ชายหนุ่ม

                  “ผมมีของขวัญให้คุณวิ ในฐานะรองเทพีอุตรดิตถ์” เขา                                           “คุณวัฒน์รู้ได้ยังไงคะ ว่าวิถูกกับเงินมากกว่าทอง”
          พูดพลางหัวเราะ “ไม่ใช่หรอกครับ เป็นของที่ระลึกเล็กๆ น้อยๆ                                          “รู้ซีครับ ผิวคุณวิขาวเนียนอยู่แล้ว ไม่ต้องใส่สร้อยทอง

          ที่เราได้รู้จักกัน”                                                                        ช่วยเสริมให้ดูดีก็ได้ อีกอย่างผมว่าสวมสร้อยเงินมันไม่ซ�้ากับ

                  หญิงสาวรับกล่องก�ามะหยี่มาถือไว้ รู้ทันทีว่าในกล่อง                                คนอื่นๆ ที่นิยมใส่ทอง”
          ต้องมีเครื่องประดับอย่างใดอย่างหนึ่ง เธอเปิดดูแล้วหยิบสร้อย                                        วรัญญาหมุนตัวมาหาเขาพร้อมกับยิ้มน่ารัก

          เส้นนั้นออกมา                                                                                      “วิดูเป็นยังไงบ้างคะเวลาสวมสร้อยเส้นนี้”

                  “โอ - สวยค่ะ วิพูดจริงๆ นะ เอ๊ะ - มีอะไรห้อยอยู่ด้วย”                                      อนุวัฒน์จ้องมองครู่หนึ่ง
          เธอพูดพลางท�าตาโตเพ่งอ่านข้อความแล้วยิ้ม หันมามองหน้า                                              “สวยมากครับ ความจริงคุณวิสวยอยู่แล้ว จะสวมจะ

          อนุวัฒน์ “คุณวัฒน์นี่ขี้ตู่จัง วิยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย คุณฝากรักไว้                       ใส่อะไรก็ดูสวยทั้งนั้น”

          ที่สร้อยคอเสียแล้ว”                                                                                "แหม - ผู้ชายยุคอนาคตเนี่ย ปากหวานเหมือนกันทุก
   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31