Page 27 - รกทสด สดทรก_Neat
P. 27
26 รักที่สุด สุดที่รัก ปอ ปาลิตา 27
“ทั้งปิกนิกทั้งเที่ยวน�้าตกค่ะ ของกินเยอะๆ น่ะดี เวลา “คุณวิอย่าคิดอะไรมากครับ ผู้หญิงผู้ชายในยุคผมเจอ
หิวจะได้มีกินพร้อม” กันแค่ครึ่งชั่วโมงก็รักกันแล้ว”
“จะไปน�้าตกไหนครับ” ชายหนุ่มถาม เพราะเคยไป วรัญญาอยากจะปฏิเสธไม่ยอมรับสร้อยเส้นนี้ ก็เกรง
เที่ยวน�้าตกแม่พูลมาครั้งหนึ่งแล้ว อนุวัฒน์จะเสียใจ จึงประนมมือไหว้ขอบคุณเขา และท�าท่าจะ
“น�้าตกแม่พูลค่ะ เพื่อนวิบอกต้องไปอีกด้านหนึ่ง มีแอ่ง สวมใส่ที่คอ ชายหนุ่มรีบเอ่ยขึ้น
น�้าใหญ่ให้ลงไปว่ายเล่น น�้าในแอ่งเย็นสดชื่นมาก” เธอพูดพลาง “คุณวิไปที่กระจกตู้เสื้อผ้าดีกว่า เดี๋ยวผมใส่ให้ จะได้
หยิบของจากตะกร้าหวาย “วิเห็นรูปที่เพื่อนถ่ายมาเลย รู้ว่าสร้อยเส้นนี้เหมาะกับคุณแค่ไหน”
อยากไปบ้าง เอ้า - คุณวัฒน์ทานขนมครกกับนมสดร้อนเสีย วรัญญาตามเขาไปยังตู้เสื้อผ้าซึ่งอยู่ปลายเตียง ชาย
ก่อนค่ะ ช้าเดี๋ยวหายร้อน” หนุ่มเปิดบานประตูด้านมีกระจก วรัญญายกสองมือเสยผมยาว
วรัญญาวางของกินทั้งสองอย่างลงบนโต๊ะ อนุวัฒน์ สลวยด้านท้ายทอยให้สูงขึ้น ขณะที่อนุวัฒน์สวมสร้อยให้
กล่าวขอบคุณแต่เดินไปที่ตู้เสื้อผ้า เปิดตู้หยิบกล่องก�ามะหยี่ เสร็จแล้วเธอก็มองตัวเองในกระจกพลางเอียงคอไปมา
กะทัดรัดกลับมายื่นให้เธอ ก่อนจะมองผ่านมาที่ชายหนุ่ม
“ผมมีของขวัญให้คุณวิ ในฐานะรองเทพีอุตรดิตถ์” เขา “คุณวัฒน์รู้ได้ยังไงคะ ว่าวิถูกกับเงินมากกว่าทอง”
พูดพลางหัวเราะ “ไม่ใช่หรอกครับ เป็นของที่ระลึกเล็กๆ น้อยๆ “รู้ซีครับ ผิวคุณวิขาวเนียนอยู่แล้ว ไม่ต้องใส่สร้อยทอง
ที่เราได้รู้จักกัน” ช่วยเสริมให้ดูดีก็ได้ อีกอย่างผมว่าสวมสร้อยเงินมันไม่ซ�้ากับ
หญิงสาวรับกล่องก�ามะหยี่มาถือไว้ รู้ทันทีว่าในกล่อง คนอื่นๆ ที่นิยมใส่ทอง”
ต้องมีเครื่องประดับอย่างใดอย่างหนึ่ง เธอเปิดดูแล้วหยิบสร้อย วรัญญาหมุนตัวมาหาเขาพร้อมกับยิ้มน่ารัก
เส้นนั้นออกมา “วิดูเป็นยังไงบ้างคะเวลาสวมสร้อยเส้นนี้”
“โอ - สวยค่ะ วิพูดจริงๆ นะ เอ๊ะ - มีอะไรห้อยอยู่ด้วย” อนุวัฒน์จ้องมองครู่หนึ่ง
เธอพูดพลางท�าตาโตเพ่งอ่านข้อความแล้วยิ้ม หันมามองหน้า “สวยมากครับ ความจริงคุณวิสวยอยู่แล้ว จะสวมจะ
อนุวัฒน์ “คุณวัฒน์นี่ขี้ตู่จัง วิยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย คุณฝากรักไว้ ใส่อะไรก็ดูสวยทั้งนั้น”
ที่สร้อยคอเสียแล้ว” "แหม - ผู้ชายยุคอนาคตเนี่ย ปากหวานเหมือนกันทุก
