Page 31 - รกทสด สดทรก_Neat
P. 31

30  รักที่สุด สุดที่รัก                  ปอ ปาลิตา                       31


    ตั้งแต่วันนั้น อนุวัฒน์ไม่ได้เจอพยาบาลสาวอีกเลย   ของร้านซึ่งอยู่ไม่ไกลจากสถานีรถไฟ อนุวัฒน์ถอนหายใจโล่ง

 เขาไปดักรอหน้าโรงพยาบาลก็ไม่พบ ความรักความคิดถึงและ  อก รู้สึกมีก�าลังใจมากขึ้น...
 ห่วงใยเธอท�าให้เขาหงุดหงิดมาก ไม่รู้ว่าอะไรคือต้นสายปลาย

 เหตุที่ท�าให้วรัญญาต้องหลบหน้าเขา     "วันเพ็ญเครื่องมือแพทย์"

    อนุวัฒน์มารอเธอทุกวันตามเวลาที่เธอออกเวร ทั้งเวร     ป้ายนั้นเห็นชัดอ่านง่าย ร้านเป็นตึกแถวคูหาเดียวติด

 เช้าเวรบ่ายเวรดึก วันแล้ววันเล่า คืนแล้วคืนเล่า แต่ไม่ได้ผล ดู  กับคลินิกทันตแพทย์ หน้าร้านเป็นห้องกระจกครึ่งไม้สีน�้าตาล
 เหมือนพยาบาลสาวจงใจไม่ให้เขาพบ  มีเครื่องมือทางการแพทย์หลายอย่างโชว์ไว้ เช่น รถเข็นคนไข้

    มันคือความทุกข์ใจแสนสาหัส อนุวัฒน์กินไม่ได้นอน  หรือวีลแชร์รุ่นโบราณในสายตาของอนุวัฒน์ เปลเข็น ท่อ

 ไม่หลับ คิดถึงเธอทุกเวลาทุกนาที ทุกลมหายใจเข้าออก เขา  ออกซิเจน ไม้ค�้ายันและไม้เท้าโลหะหลายแบบ

 ไม่รู้สึกหิวหรือง่วง ทุกครั้งที่ล้มตัวลงนอนเพื่อให้หลับ แต่เพียง     ลักษณะตึกที่ยาวลึกช่วยให้พื้นที่กว้างวางสินค้าชิ้น
 ครู่เดียวก็ลุกพรวดขึ้นนั่งอีก เขารู้ตัวว่าที่มีอาการเช่นนี้เพราะ  ใหญ่ๆ ได้มาก ด้านในสุดมีโต๊ะท�างานสองตัว วันเพ็ญก�าลังนั่ง

 เขารักวรัญญามากเหลือเกินนั่นเอง  อยู่โต๊ะหนึ่งน่าจะเป็นโต๊ะประจ�าของเธอ เพราะมีเครื่องใช้เกี่ยว

    เวลาผ่านไปสองสัปดาห์ อนุวัฒน์นึกขึ้นได้ว่ามีคนเดียว  กับการท�างาน และมีโทรศัพท์สีด�าแบบหมุนเบอร์เครื่องค่อน
 เท่านั้นที่จะช่วยให้เขาได้พบกับวรัญญา...  ข้างใหญ่วางอยู่ด้วย

    วันเพ็ญเพื่อนสนิทของเธอ...     อนุวัฒน์เดินเข้าไปหา เจ้าของร้านเงยหน้าขึ้นมองและ

    อนุวัฒน์จะต้องไปหาวันเพ็ญเพื่อขอความช่วยเหลือ   กล่าวทัก
 เพราะสองสาวเป็นเพื่อนรักที่รู้ใจกัน แต่ร้านจ�าหน่ายเครื่องมือ     “อ้าว - คุณอนุวัฒน์ สวัสดีค่ะ ลมอะไรพัดมาคะเนี่ย

 แพทย์ของวันเพ็ญอยู่ที่ไหน เขาไม่แน่ใจ จ�าได้คลับคล้ายคลับ  เชิญนั่งก่อนค่ะ”

 คลาที่วรัญญาเคยบอกครั้งหนึ่ง ว่าอยู่หลังสถานีรถไฟ     ชายหนุ่มนั่งเก้าอี้ตรงข้ามเธอ
    ตอนสายวันนั้น ชายหนุ่มตัดสินใจขับมอเตอร์ไซค์ไป     “คุณวันเพ็ญสะดวกมั้ยครับ ผมขอรบกวนเวลาสัก ๑๐

 ที่นั่น โชคดีน่าจะเจอร้านที่ว่า ไม่มีโชคต้องกลับไปตั้งต้นใหม่   นาที”

 แต่ก็เหมือนโชคเข้าข้าง เขาถามคนแถวนั้นจนรู้ต�าแหน่งแห่งที่     “โอ๊ย - สิบชั่วโมงก็ได้ค่ะคุณ" เธอพูดแบบกันเอง "มี
   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36