Page 34 - รกทสด สดทรก_Neat
P. 34

34                      รักที่สุด สุดที่รัก                                                                          ปอ ปาลิตา                       35


          วางหูโทรศัพท์ลงบนเครื่องแล้วกล่าวกับอนุวัฒน์ “เรียบร้อย ค่ะ                                จังหวะดีๆ แล้วค่อยโผล่มาทักทายสุดที่รักของคุณ”

          ถือว่าโชคดีที่คืนนี้ยัยวิขึ้นเวรดึกแล้วพรุ่งนี้หยุด แต่ตอนยัยวิขึ้น                                อนุวัฒน์หัวเราะชอบใจที่คู่สนทนาพูดถูกใจ
          เวรคุณไม่ต้องไปดักเจอเธอนะ เชื่อเพ็ญ”                                                              “ผมเห็นด้วย งั้นรบกวนคุณวันเพ็ญแค่นี้ครับ ผม

                  “ท�าไมล่ะครับ” ชายหนุ่มถามทันที นึกในใจว่าวันเพ็ญ                                  สบายใจแล้ว ขอบคุณมากครับ” พูดจบเขาก็ยกมือไหว้เธอ

          พูดเหมือนอ่านใจเขาออก                                                                              "โอ๊ย - ตายแล้ว" วันเพ็ญรีบลุกขึ้นเอามือปัดมืออนุ

                  “เดี๋ยวเสียแผน” เจ้าของร้านกล่าวสั้นๆ "อดใจรอพรุ่ง                                 วัฒน์ไม่ยอมให้ไหว้ "คุณโตกว่าเพ็ญตั้งหลายปี มาไหว้เพ็ญ
          นี้ได้เจอแน่ค่ะ”                                                                           เดี๋ยวเพ็ญอายุสั้นพอดี"

                  “ถ้าคุณวิไม่ได้อ่านโน้ตที่คุณวันเพ็ญฝากไว้ล่ะครับ                                          ชายหนุ่มลุกจากเก้าอี้ ก�าลังจะขยับเท้าก้าวเดิน สาว

          เธอคงไม่รู้และไม่มาที่นี่”                                                                 เจ้าของกิจการก็เอ่ยขึ้น

                  สาววันเพ็ญยกมือโบกไปมา                                                                     “อ๋อ - คุณอนุวัฒน์ซื้อดอกไม้มาให้ยัยวิสักช่อนะคะ
                  “วุ้ย - คุณอนุวัฒน์อย่ากลัวเกินเหตุเลยค่ะ หน้า                                     เอาดอกกุหลาบสีชมพู ยัยวิชอบกุหลาบชมพูค่ะ”

          วอร์ดยัยวิก่อนเลี้ยวเข้าประตู มีกระดานไม้อัดติดอยู่กับผนัง มี

          กล่องใส่จดหมาย ทั้งกล่องทั้งกระดานนี้เจ้าหน้าที่ทุกคนต้อง                                                          ----------
          แวะดูเวลาขึ้นเวร ว่ามีจดหมาย...มีโทรเลข หรือมีธนาณัติมีพัสดุ

          มาถึงตัวเองมั้ย ส่วนบนกระดานไม้อัดมีแจ้งอะไรไว้หรือเปล่า

          คนไหนเพื่อนมาหา คนไหนญาติมาพบ คนไหนพ่อตายแม่ตาย
          อู๊ย...เพ็ญไปเห็นมาหลายหนแล้วค่ะ ถึงกล้ายืนยันว่ายังไงเสีย

          ยัยวิก็ต้องรู้นี้แน่ๆ”

                  “แล้วผมต้องท�ายังไงบ้างครับ”
                  “เพ็ญนัดยัยวิสิบโมงใช่มั้ย คุณอนุวัฒน์มาถึงที่นี่สัก

          เก้าโมง... เก้าโมงนิดหน่อยก็ได้ค่ะ แต่อย่าช้ากว่านั้น เพราะยัย

          วิชอบมาก่อนเวลานัดเสมอ คุณมาถึงเพ็ญจะหาที่ซ่อนตัวให้
   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39