Page 32 - รกทสด สดทรก_Neat
P. 32

32                      รักที่สุด สุดที่รัก                                                                          ปอ ปาลิตา                       33


          อะไรจะให้เพ็ญช่วยหรือคะ”                                                                   กับเจ้าหน้าที่ทุกคนในวอร์ดจ�าผมได้ ถ้าเห็นผมไปพบคุณวิ

                  อนุวัฒน์พยักหน้า พูดเข้าประเด็นทันที                                               ใครๆ ก็ต้องคิดกับเธอในทางเสื่อมเสีย" อนุวัฒน์ถอนหายใจ
                  “ผมไม่เจอคุณวิหลายวันแล้วครับ ไม่รู้ไปอยู่ที่ไหน เลย                               เฮือก “ผมจะท�ายังไงดีครับคุณวันเพ็ญ ยอมรับว่าผมขาดคุณวิ

          อยากถามว่าคุณวิมาหาคุณบ้างหรือเปล่า”                                                       ไม่ได้”

                  สาวเจ้าของร้านรู้มาก่อนหน้าแล้วว่า วรัญญากับอนุ                                            “ท�ายังไงดี...ไม่ยากเลยค่ะ เพ็ญจะโทรไปที่วอร์ดยัยวิ

          วัฒน์คบหากันแบบคนรัก และยังรู้อีกว่าชายหนุ่มผู้นี้มาจาก                                    เดี๋ยวก็รู้ว่าวันนี้เธอเวรอะไร”
          อนาคตปี ๒๕๖๒ ซึ่งวรัญญาเล่าให้เธอฟัง                                                               ชายหนุ่มกล่าวขอบคุณ หญิงสาวหันมองไปที่กระดาน

                  “ยัยวิไม่ได้มาที่นี่และไม่ได้ไปที่ไหนหรอกค่ะ ถ้าไป                                 ด�าบนผนัง ซึ่งจดอะไรต่ออะไรไว้เต็มไปหมด พอเห็นหมายเลข

          เพ็ญต้องทราบ เธอคงท�างานของเธอที่โรงพยาบาลนั่นแหละ                                         โทรศัพท์โรงพยาบาล เธอก็ยกหูโทรศัพท์ขึ้นและหมุนทีละเบอร์

          แต่ท�าไมยัยวิไม่ได้เจอกับคุณ อันนี้เพ็ญไม่ทราบค่ะ”                                         เสียงดังแกร็กๆ
                  อนุวัฒน์เล่าเรื่องทั้งหมด แต่ไม่บอกว่าเขามีสัมพันธ์                                        อนุวัฒน์นั่งมองและอมยิ้ม นึกในใจว่าโทรศัพท์ยุคนี้ยัง

          ลึกซึ้งกับพยาบาลสาว                                                                        ใช้หมุนเบอร์อยู่ ถ้าเป็นปี ๒๕๖๒ ป่านนี้ได้คุยกันรู้เรื่องนาน

                  “ตั้งแต่วันนั้นคุณวิหายหน้าไปจากผมเลย”                                             แล้ว เนื่องจากทุกคนมีโทรศัพท์มือถือเป็นของตัวเอง
                  “คุณท�าอะไรให้เธอไม่พอใจหรือเปล่าคะ” วันเพ็ญพูด                                            เมื่อฝ่ายโน้นรับสายการสนทนาก็เริ่ม ได้ความว่าวัน

          เป็นงานเป็นการ “เพื่อนเพ็ญคนนี้ขี้น้อยใจที่สุด อะไรนิดอะไร                                 นี้วรัญญาไม่มาท�างาน เพราะคืนนี้เธอเข้าเวรดึกและพรุ่งนี้หยุด

          หน่อยละก็งอนตุ๊บป่อง ต้องขอโทษขอโพยพูดเอาอกเอาใจถึง                                                “งั้นดิฉันขอฝากโน้ตถึงวรัญญาด้วยนะคะ...ค่ะ...ค่ะ...
          จะยอมคืนดี”                                                                                ดีค่ะ...จดไว้เลยค่ะ จากดิฉันชื่อวันเพ็ญ...พรุ่งนี้สิบโมง...ให้

                  “ก็ไม่มีอะไรนี่ครับ แต่ผมอาจท�าให้เธอโกรธโดยไม่                                    วรัญญาไปที่ร้าน “วันเพ็ญเครื่องมือแพทย์”... มีธุระส�าคัญจะ

          ตั้งใจก็ได้มั้ง”                                                                           พูดคุยค่ะ...อะไรนะคะ...อ๋อ...วันเพ็ญเครื่องมือแพทย์ค่ะ...
                  "ตอนคุณไปรอที่โรงพยาบาล น่าจะขึ้นไปที่วอร์ดเลย                                     ขอโทษดิฉันพูดเร็วไปหน่อยเลยฟังไม่ชัด...ร้านนี้วรัญญาเค้า

          ถ้าเจอยัยวิจะได้ปรับความเข้าใจกันให้รู้เรื่อง"                                             รู้จักดีค่ะ...ดิฉันเป็นเพื่อนสนิทของเค้าเอง...ค่ะ...ค่ะ...ช่วยเน้น

                  "ผมท�าอย่างนั้นคุณวิจะเสียหายครับ เพราะพยาบาล                                      ว่ามีธุระส�าคัญมากนะคะ...ค่ะ...ขอบพระคุณมากค่ะ สวัสดีค่ะ”
   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37