Page 108 - ประวัติศาสตร์จานเดียวพม่า
P. 108
ประวัติศาสตร์จานเดียว
๒๔๑๘ เมื่อคณะทูตจากอังกฤษเดินทางมาเข้าเฝ้าเพื่อเจรจากับพระเจ้ามิน
ดงในกรณีกบฎแคว้นกะเหรี่ยง ซึ่งไม่อยากจะเรียกว่าเจรจา เพราะเป็นการ
บีบให้พระองค์ทรงยอมรับการเป็นอิสระของแคว้นกะเหรี่ยงเสียมากกว่า ทูต
อังกฤษแสดงความรังเกียจต่อธรรมเนียมปฏิบัติการเข้าเฝ้ากษัตริย์ที่ต้องถอด
รองเท้า แม้ว่าจะมีการปูพรมไว้ตลอดทางแล้วก็ตาม แต่ทูตอังกฤษยังมอง
ว่าเป็นประเพณีที่ล้าหลังและไม่ให้เกียรติ ถึงกับทำาหนังสือร้องเรียนไปยัง
ข้าหลวงใหญ่ซึ่งก็รับลูกกันเป็นอย่างดี
ฝ่ายข้าหลวงใหญ่ก็เออออไปกับคำาร้องนั้นถึงกับประกาศให้ผู้แทน
ของอังกฤษสามารถสวมรองเท้าและสะพายดาบเข้าเฝ้าได้ทั้งที่ยังไม่ได้แจ้ง
ให้ทางราชสำานักพม่าทราบความด้วยซ้ำา คล้ายกับมองข้ามพระเจ้ามินดงไป
เสีย คิดอยากจะทำาสิ่งใดก็ตามแต่อำาเภอใจ ทางราชสำานักจะขัดขืนอะไรมาก
ก็มิได้ เพราะเกรงจะเกิดความไม่สงบขึ้นอีก พระเจ้ามินดงก็ได้แต่กล้ำากลืน
ฝืนพระทัยที่พระเกียรติยศแห่งพระมหากษัตริย์ราชวงศ์อลองพระถูกย่ำายี
เพียงนี้ จนทรงพระประชวรจนมิอาจออกว่าราชการได้
********************
ปัญหาอยู่ที่ว่าขณะนั้นพระองค์ยังมิได้สถาปนาเจ้านายพระองค์
ใดขึ้นรั้งตำาแหน่งรัชทายาท เมื่อครั้งกบฎเจ้าชายมยินกันได้เสียรัชทายาท
คือเจ้าชายคะนอง ซ้ำายังเกิดการสังหารหมู่สมาชิกสภาลุดดอและเจ้านาย
ราชนิกูลอีกหลายพระองค์ เป็นเหตุให้พระองค์ยังทรงรีรอที่จะสถาปนาองค์
รัชทายาทเพื่อป้องกันเหตุนองเลือด แต่กลับเป็นว่าการที่พระองค์ยังไม่
ตัดสินพระทัยก็เป็นโอกาสให้มีการวางแผนยึดอำานาจด้วยเช่นกัน
ขณะที่ราชสำานักกำาลังปั่นป่วนด้วยกษัตริย์ทรงพระประชวรและยัง
ไม่มีการสถาปนารัชทายาท พระนางอาเลนันดอ พระอัครมเหสีจึงเข้ามามี
๑๐๐
