Page 12 - ประวัติศาสตร์จานเดียวพม่า

ประวัติศาสตร์จานเดียว

ชเวดากองนี่เอง คำาว่า ชเว แปลว่าทอง คำาว่า ดากอง ก็น่าจะแผลงมาจาก
ตะเกิง หรือ ตะกอง ซึ่งก็คือเมืองตะเกิง (ย่างกุ้ง) ถ้ายึดเอาตามตำานานนี้ก็
อนุมานเอาได้ว่าอาณาจักรมอญนั้นเจริญรุ่งเรืองมาตั้งแต่สมัยพุทธกาลเลยที

เดียว
ถึงตรงนี้ขอเตือนกันก่อนว่าตำานานของพม่าและมอญนั้น ส่วนใหญ่
มักจะชอบอิงกับพุทธศาสนา คือยังไงก็ต้องเอาศาสนาไปมีเอี่ยวด้วยเสมอ
ยิ่งบางตำานานก็อ้างว่าเกิดขึ้นมาสมัยพุทธกาล ตำานานก็คือตำานานนะครับ

จะจริงหรือไม่จริงประการใดก็ต้องหาหลักฐานทางวิชาการมายันกัน แต่ถ้า
ฟังไว้เป็นตำานานตามอย่างเขาว่าก็พอได้อยู่ สนุกดีเหมือนกัน
สรุปความได้ว่ามอญนั้นตั้งหลักปักฐานแถวนี้มาตั้งแต่เดิม
อาจจะก่อนพวกพยูด้วยซ้ำา แล้วก็แผ่ขยายอำานาจจนยิ่งใหญ่อยู่นานทีเดียว

แต่มอญกลับไม่ได้สร้างอาณาจักรเป็นเรื่องเป็นราว ต่างคนต่างอยู่เป็นเมือง
ต่างๆ ถึงกระนั้นก็ยังรวมตัวกันในฐานะชาติพันธุ์มอญด้วยกัน ก่อนที่พวก
พยูจะเริ่มตั้งอาณาจักรบ้าง แต่ก็น่าแปลกที่คนมอญที่เคยยิ่งใหญ่ในวันนั้น
จะกลายเป็นชนชาติที่ไร้แผ่นดินในวันนี้ อนิจจังแท้หนอ

มอญยังคงคุมดินแดนบริเวณปากอ่าวแถวๆ ตอนใต้ของพม่านั่น
ล่ะ ขณะที่พวกพยูก็เริ่มเข้มแข็งขึ้นเหมือนกัน ศูนย์กลางของพวกพยูอยู่ที่
เมืองแปร จนราว ค.ศ. ๔๐๐ หรือก่อนพุทธกาลเล็กน้อย พยูก็เริ่มเบ่งเทียบ
เท่ามอญเสียแล้ว แต่ยังไม่ได้มีการกลืนกินชาติกันแต่อย่างใด ทั้งสองชนชาติ

ก็เป็นใหญ่เหนือแผ่นดินแถบนี้ แล้วก็ยังลามเข้ามาทางฝั่งตะวันออก ลงใต้
เรียกว่าชายฝั่งทะเลด้านอันดามันนั้นเสร็จสองชาตินี้หมด
ต่อมาบรรดาชาวพยูก็เริ่มเขยิบขึ้นไปตอนบนมากขึ้น ส่วนทางมอญ
ยังคงยึดถิ่นเดิม ดังนั้นสองชนชาติก็รุกคืบพื้นที่เข้าไปเรื่อยๆ แล้วก็เริ่ม

ปรากฏชนชาติพม่าขึ้นอย่างเด่นชัด
ชนชาติพม่านั้นถือกำาเนิดขึ้นเมื่อตอนที่ชาวพยูที่อยู่ด้านบนเริ่ม

๔