Page 173 - ประวัติศาสตร์จานเดียวพม่า
P. 173
ประวัติศาสตร์จานเดียว
มหาวิทยาลัยย่างกุ้งถูกปิดบ่อยมาก การปิดสถาบันการศึกษาตะพึดตะพือ
แบบนี้ส่งผลต่อระบบการศึกษาของประเทศอย่างมาก นักศึกษาที่เรียนอยู่ก็
เรียนไม่จบเสียที คนที่กำาลังจะจบก็ไม่ต้องจบกัน คนพม่าส่วนหนึ่งที่พอจะ
มีเงินบ้างจึงเลือกส่งลูกหลานไปเรียนนอกประเทศ เมื่อเป็นเช่นนี้ช่องว่าง
ทางการศึกษาก็ห่างขึ้นทุกที
แม้จะมีการสั่งปิดมหาวิทยาลัยแต่จำานวนนักศึกษาก็ไม่ได้ลดลง
หนุ่มสาวที่ถึงเกณฑ์เข้าสู่ระดับอุดมศึกษายังมีอยู่ทุกๆปีเหมือนๆ บ้านเรา
แต่มหาวิทยาลัยกลับถูกปิดแล้วปิดเล่า การผลิตบัณฑิตออกสู่ตลาดแรงงาน
จึงลดลง บ้านเรานั้นมีบัณฑิตจบใหม่แต่ละปีเป็นหมื่นเป็นแสนคน จบแล้ว
ต้องขวนขวายแย่งงานดีๆ ทำา ขณะที่พม่าในยุคนั้นกว่าจะผลิตบัณฑิตได้ใน
แต่ละปีก็แสนจะยากเย็น ปริมาณก็จำากัด งานในประเทศก็ใช่ว่าจะมีมากนัก
ก็ล้วนแต่ส่งผลกระทบเป็นลูกโซ่ต่อกัน
แค่อังกฤษปล่อยมือจากพม่าไม่นานก็วุ่นวายกันทั้งประเทศ พม่า
พยายามเหลือเกินที่จะเป็นเอกราช แต่เมื่อได้สิ่งนั้นมาแล้วพวกเขากลับ
สามารถรักษาเอาไว้ได้ อำานาจยังถูกเก็บไว้สำาหรับคนกลุ่มหนึ่งที่บังเอิญมี
ปืนอยู่ในมือ ห้าสิบปีหลังจากพม่ายืนด้วยตนเอง ถามว่าพวกเขายืนได้มั่นคง
หรือยัง คงตอบยาก เพราะที่ผ่านมาพม่าประสบปัญหามากมายภายใน
ประเทศจากคนพม่าด้วยกันเอง โดยเฉพาะปัญหาทางการเมืองและสิทธิ
มนุษยชน ยิ่งในโลกยุคใหม่ที่ประเทศยักษ์บางประเทศถึงกับล้มตึง จึงยังเป็น
คำาถามที่ชวนสงสัยว่าพม่าจะยืนด้วยตัวเองได้อย่างมั่นคงจริงๆ เมื่อไหร่กัน
แน่
๑๖๕