Page 173 - ประวัติศาสตร์จานเดียวพม่า
P. 173

ประวัติศาสตร์จานเดียว




            มหาวิทยาลัยย่างกุ้งถูกปิดบ่อยมาก  การปิดสถาบันการศึกษาตะพึดตะพือ
            แบบนี้ส่งผลต่อระบบการศึกษาของประเทศอย่างมาก  นักศึกษาที่เรียนอยู่ก็
            เรียนไม่จบเสียที  คนที่กำาลังจะจบก็ไม่ต้องจบกัน  คนพม่าส่วนหนึ่งที่พอจะ

            มีเงินบ้างจึงเลือกส่งลูกหลานไปเรียนนอกประเทศ   เมื่อเป็นเช่นนี้ช่องว่าง
            ทางการศึกษาก็ห่างขึ้นทุกที
                    แม้จะมีการสั่งปิดมหาวิทยาลัยแต่จำานวนนักศึกษาก็ไม่ได้ลดลง
            หนุ่มสาวที่ถึงเกณฑ์เข้าสู่ระดับอุดมศึกษายังมีอยู่ทุกๆปีเหมือนๆ  บ้านเรา

            แต่มหาวิทยาลัยกลับถูกปิดแล้วปิดเล่า  การผลิตบัณฑิตออกสู่ตลาดแรงงาน
            จึงลดลง  บ้านเรานั้นมีบัณฑิตจบใหม่แต่ละปีเป็นหมื่นเป็นแสนคน  จบแล้ว
            ต้องขวนขวายแย่งงานดีๆ  ทำา  ขณะที่พม่าในยุคนั้นกว่าจะผลิตบัณฑิตได้ใน
            แต่ละปีก็แสนจะยากเย็น  ปริมาณก็จำากัด  งานในประเทศก็ใช่ว่าจะมีมากนัก

            ก็ล้วนแต่ส่งผลกระทบเป็นลูกโซ่ต่อกัน
                    แค่อังกฤษปล่อยมือจากพม่าไม่นานก็วุ่นวายกันทั้งประเทศ  พม่า
            พยายามเหลือเกินที่จะเป็นเอกราช    แต่เมื่อได้สิ่งนั้นมาแล้วพวกเขากลับ
            สามารถรักษาเอาไว้ได้  อำานาจยังถูกเก็บไว้สำาหรับคนกลุ่มหนึ่งที่บังเอิญมี

            ปืนอยู่ในมือ ห้าสิบปีหลังจากพม่ายืนด้วยตนเอง ถามว่าพวกเขายืนได้มั่นคง
            หรือยัง  คงตอบยาก  เพราะที่ผ่านมาพม่าประสบปัญหามากมายภายใน
            ประเทศจากคนพม่าด้วยกันเอง     โดยเฉพาะปัญหาทางการเมืองและสิทธิ
            มนุษยชน ยิ่งในโลกยุคใหม่ที่ประเทศยักษ์บางประเทศถึงกับล้มตึง จึงยังเป็น

            คำาถามที่ชวนสงสัยว่าพม่าจะยืนด้วยตัวเองได้อย่างมั่นคงจริงๆ  เมื่อไหร่กัน
            แน่












                                                                       ๑๖๕
   168   169   170   171   172   173   174   175   176   177   178