Page 25 - ประวัติศาสตร์จานเดียวพม่า

ประวัติศาสตร์จานเดียว

เขี้ยวแก้ว พุกามตอนนั้นไม่ได้เกรียงไกรดังแต่ก่อน แต่มองโกลเองก็ไม่กล้า
ผลีผลามตะลุยลงมาตี เพราะพุกามยังคงมีเขี้ยวเล็บอยู่บ้าง ที่สำาคัญคือเรื่อง
ของสภาพภูมิอากาศที่ร้อนชื้น พวกน่านเจ้าเองในสมัยก่อนก็ยังไม่กล้าลงมา

ทำาศึกยืดเยื้อ กษัตริย์พม่าในตอนนั้นคือ พระเจ้านรสีหบดี ทรงทราบความ
ประสงค์ของมองโกลก็ทรงกริ้วนัก สั่งประหารคณะทูตทั้งหมด
การกระทำาของพระองค์ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล แม้ว่ากองทัพพม่าจะไม่

ได้เข้มแข็งเหมือนก่อนแต่ก็ไม่ใช่กองทัพขี้ไก่ การยอมมองโกลก็เท่ากับยอม
เป็นเมืองขึ้น แล้วหัวเมืองทางปากอ่าวก็ต้องเสร็จมองโกลแน่ๆ ยังไม่รวม
ถึงอาณาจักรไทยทางฝั่งตะวันออก การที่พม่าทำาเช่นนี้ก็นับเป็นการช่วยมิ
ให้มองโกลบุกลงมาได้ง่ายดาย ยอมเป็นกันชนให้ขนาดนี้ต้องนับว่าทรงกล้า
หาญไม่น้อยทีเดียว

ในช่วงแรกๆ ยังคงเป็นโชคดีของพม่าที่มองโกลมัวแต่วุ่นวายกับ
การจัดระเบียบอาณาจักรซ้องที่เพิ่งยึดได้ รวมถึงเมืองเล็กเมืองน้อยอื่นๆ
จึงยังพักเรื่องพุกามเอาไว้ก่อน เมื่อมองโกลไม่บุกลงมา พม่าก็บุกขึ้นไปเสีย

เอง โดยรุกเข้าตีเมืองกองไกซึ่งขณะนั้นตกเป็นของมองโกลไปแล้ว อีกทั้งยัง
เป็นการแสดงแสนยานุภาพว่าพม่ายังมีคงไฟอยู่ แต่ดูเหมือนไฟของพม่าคง
ไม่แรงพอ เพราะขณะที่รบติดพันอยู่ทางด้านเหนือ พวกมอญทางฝั่งใต้ก็เริ่ม
แข็งเมืองบ้างแล้ว
การรบทางตอนเหนือนั้นจบลงด้วยความปราชัยของทัพพม่า ที่ถูก

ทัพมองโลกซึ่งร่วมมือกับพวกไทยใหญ่ไล่ตีจนแตกกระเจิง แต่ทัพมองโกลก็
ไม่ได้รุกคืบลงมาถึงพุกาม เพราะสภาพอากาศที่เป็นอุปสรรคใหญ่ มองโกล
ส่งคณะทูตมายังพุกามอีกรอบหวังให้ยอมแพ้เสียโดยดี แต่ก็ไม่มีสัญญาณ

ตอบรับจากพระเจ้านรสีหบดี ทัพมองโกลจึงถือเป็นข้ออ้างเข้าตีเมืองตะโก้ง
แล้วก็ประกาศว่าพื้นที่ตอนเหนือของลุ่มน้ำาอิระวดีเป็นของมองโกลแล้ว
เรื่องของสภาพภูมิอากาศอันเป็นอุปสรรคใหญ่ที่ทำาให้ทัพมองโกล

๑๗