Page 29 - ประวัติศาสตร์จานเดียวพม่า
P. 29
พม่ากับมอญ
ภายหลังการสิ้นสุดราชวงศ์พุกามหรือถ้าจะให้ชัดเจนก็น่าจะ
ก่อนสิ้นราชวงศ์ด้วยซ้ำา ชาวพม่าก็เริ่มแตกออกเป็นกลุ่มๆ ต่างเริ่มตั้งตัวเป็น
อิสระกันตั้งแต่พุกามยังไม่แตกดี แม้ราชสำานักจะทราบเรื่องแต่ก็ทำาอะไรไม่ได้
ด้วยติดศึกกับพวกมองโกล หรือต่อให้ไม่มีก็ไม่แน่ว่าจะกำาราบพวกที่แข็งเมือง
ลงได้ เพราะในช่วงนั้นกองทัพพุกามเหลือแต่ชื่อจริงๆ
ช่วงรอยต่อนี้เองได้เกิดกลุ่มอำานาจใหม่ขึ้น ที่เห็นเด่นชัดมีอยู่สอง
กลุ่มคือเมืองปินยาแห่งหนึ่ง และเมืองสะแคงอีกแห่งหนึ่ง ทั้งสองเมืองนั้น
ครอบครองโดยกษัตริย์เชื้อสายไทยใหญ่ แต่ก็เจริญรุ่งเรืองมาได้ราว ๕๐ ปี
เศษ ก็ล่มสลายลง
ราชวงศ์ไทยใหญ่ส่วนหนึ่งยังคงครองอำานาจและตั้งตัวเป็นใหญ่ขึ้น
โดยมีเมืองอังวะเป็นศูนย์กลาง มี พระเจ้าทาโดมินพญา เป็นปฐมกษัตริย์
พระองค์ปรารถนาจะรวบรวมพม่าให้เป็นปึกแผ่นอีกครั้งเหมือนในสมัย
พระเจ้าอนุรุทธ โดยเริ่มจัดระเบียบกฎหมายเสียใหม่รวมถึงระเบียบวินัยของ
สงฆ์ด้วย หลังจากที่ในช่วงปลายของอาณาจักรพุกามนั้น พุทธศาสนาเกิด
ความวุ่นวายขึ้นจากคณะสงฆ์ที่แตกแยกกัน นอกจากนี้พระองค์ยังเริ่มวาง
นโยบายรวมชาติด้วยการเข้ายึดเมืองตองอูได้เป็นผลสำาเร็จ
๒๑
