Page 9 - บันทึก Legs of Steel 2019
P. 9
ออกจากชาติตระการเจอเส้นทางเนินเขาเป็นระยะ ๆ ถี่ ๆ กลุ่มพี่ๆ biker ก็ตามหลังมาก่อนผ่านไปยก
มือยกไม้ทักทาย มันเป็นความรู้สึกที่พิเศษจริง ในยามที่เราอ่อนล้าหมดก้าลังใจ สับสน ร้อน หิว ง่วง
พอมาเจอเหตุการณ์ท้านองนี้มันเป็นเหมือน Oasis ทางจิตใจ สดชื่น แรงมา ตาสว่าง ขนลุกเล็กๆ ยิ้ม
หัวเราะ จากปั่น 25 กลับมาอัดได้ 30-35 ได้อีกระยะยาว ๆ
ก่อนถึงนครไท ประมาณ 10km เราพักอีกครั้งเพื่อจะหาร้านเติมน้้า พักซัก 5 นาที ก็ออกเดินทางต่อ
ออกมาได้ซักครู่ 2 นักปั่นชายหญิงที่เคยเจอกันก็ตามมาด้านหลังและแซงขึ้นเขาไป น้องผู้ชายบอกว่า
นั่งกินข้าวเช้าที่ทองแสนขันร้องเรียกเราแต่เราไม่ได้ยิน แล้วทั้งสองก็อัดขึ้นเนินหายไป แกร่งจริงๆคู่นี้
16:30 ถึงนครไท seven CP15 ตอนนี้พบเจอกับนักปั่นหลายคนประมาณ 10 คนได้ แวะพักทาน
อาหารกันอยู่ เราเข้าไปซื้ออาหารกินพักหลบร้อนใน Seven นึกได้ว่า Power bank เหลือเพียงแต่
เล็กน้อยเท่านั้น จึงออกมาหาร้านขายโทรศัพท์มือถือเพื่อหาซื้อ ได้ power bank 30000mha มา
ราคาแพงอยู่แต่ก็ต้องใช้เพราะหากไม่มีแล้วก็จบละครับ
Buddy หาห้องน้้าเข้า ไปเข้าที่ปั๊มข้างทาง เราก็ไปด้วยและรอออกเดินทางพร้อมกันเพื่อมุ่งสู่วังทอง
17:00 ออกเดินทางสู่วังทองเส้นทางนี้เป็นเส้นทางทีค่อนข้างโหดพอสมควรกับคนที่ปั่นมาแล้วพันกว่า
โล ขึ้นลงเขาแบบถี่ ๆ ยังดีที่อากาศเริ่มลดความร้อนลงไปแล้ว แสงแดดอ่อนๆ ส่องผ่านทิวไม้ลงมาตาม
ถนนเป็นภาพที่สวยงามมาก บรรยากาศดีจริง ๆ มาถึงแยกบ้านแยงเลี้ยวขวามุ่งสู่วังทอง
สู่วังทองเป็นเส้นทางไหลลง มีเนินโลวริ่งเป็นระยะ ถ้ายกผ่านก็ไม่เหนื่อย ตอนไหลลงค่อนข้างชันมาก
รถแกว่งหลายครั้งเพราะเบรกไม่สมดุลอาจต้องตั้งเบรกใหม่ แต่ก็พอประคองลงมาได้ไม่ยากนัก ข้าง
ทางมีร้านขายมะปราง เป็นพวงห้อยหน้าร้านสวยงานอยากกินมาก จะขอซื้อซัก 5-10 ลูกได้มะ แม่ค้า
บอกขายเป็นกิโล กินไม่หมดต้องแบกต่ออีก คิดแล้วไม่เอาดีกว่า ก่อนออกจากร้านแม่ค้าใจดีหยิบลูกที่
ร่วง ๆ มาให้ 3 ลูก โอว....นางฟ้า..... ฟินไป 5555
ถึงแยกทรัพย์ไพวัลย์ ระยะ 1130km รู้สึกหิวข้าวมากหยุกรอ Buddy เพื่อหาข้าวกิน ก่อนออกเดินทาง
ต่อ ช่วงเส้นทาง แก่งซอง น้้าเข็ก อีกไม่ถึง ถนนไม่ค่อยดีซ้ายก็ไม่ดี ออกขวาก็ไม่ได้รถเยอะ
19:00 เหลือระยะทาง 30 km จะถึง CP16จุดพักนอน วังทองแกรนด์รีสอร์ท 30ท นี้เป็นระยะที่ผม
รู้สึกท้อมากปั่นเท่าไรก็ไม่ถึง เส้นทางไม่ได้ไหลลง แต่เป็นเนินเขาขึ้นลง ตอนลงจะส่งให้ผ่านก็ไม่ได้
เพราะสภาพถนนไม่ดี ปั่นเร็วไม่ได้อันตรายต้องค่อย ๆ ขึ้นท้าให้เสียจังหวะปั่นมากๆ ตอนนี้ผมรู้สึกสติ
หลุดตะโกนโวยวาย จ้าไม่ได้ว่าตะโยกนอะไรบ้าง แต่รู้ว่าเยอะ 5555
ก่อนถึงวังทองซัก 5โล มีรถกระบะออกมาจากซอยจอดรอให้ยเราปั่นผ่าน และขับตามมาด้านหลังแบบ
ไม่แซง ขับแบบประคองเรา กันรถหลังให้ ซักพักก็แซงขึ้นหน้าไปจอดตรงที่มีแสงสว่าง ถ่ายรูปเราด้วย
และโบกมือให้ เหตุการณ์แบบนี้อีกแล้วมันดีต่อการเป็นนักกีฬาจริง ๆ จะจ้าไว้เลยเราจะเชียร์นักกีฬา
แบบนี้บ้างมันให้ก้าลังใจก้าลังกายดีนัก
