Page 18 - ED211

บรรณานุกรม

กฤษณมูรติ. (2543). กฤษณมูรติที่หุบเขาฤาษี. แปลโดย สุภาพร พงศ์พฤกษ์. กรุงเทพฯ: มูลนิธิโกมล

คีมทอง.
กิติมา ปรีดีดิลก. (2520). ปรัชญาการศึกษา ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับปรัชญาการศึกษา (เล่ม 1).

กรุงเทพฯ: ภาควิชาบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสาน

มิตร.
คาปร้า, ฟริตจ๊อฟ. (2532). จุดเกิดเต๋าแห่งฟิสิกส์. แปลโดย วิภาดา กิตติโกวิท. กรุงเทพฯ: ดอกหญ้า.

. (2539). จุดเปลี่ยนแห่งศตวรรษ ทัศนะแม่บทเพื่อการปฏิวัติวัฒนธรรมแบบใหม่ เล่ม 1.

แปลโดย พระประชา ปสนนธมโม; พระไพศาล วิสาโล; สันติสุข โสภณสิริ; และ รสนา โตสิตระกูล.
พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: มูลนิธิโกมลคีมทอง.

คูห์น, ทอมัส เอส. (2544). โครงสร้างของการปฏิวัติในวิทยาศาสตร์. แปลโดย สิริเพ็ญ พิริยจิตรกรกิจ.

กรุงเทพฯ: ส านักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.
ดวงเดือน พันธุมนาวิน. (2517) “หลักและแนวโน้มของจิตวิทยากับข้อคิดเห็นในการพัฒนาหลักสูตร

แขนงจิตวิทยาสังคม” ประมวลบทบรรยายเกี่ยวกับการพัฒนาหลักสูตร. กรมวิชาการ

กระทรวงศึกษาธิการ.
ประเวศ วะสี. (2541, กรกฎาคม-สิงหาคม). ปฏิรูปการศึกษา ยกเครื่องทางปัญญา. ร่มโพธิ์แก้ว.

5(28): 47-49.

. (2544ก). ปฏิรูปการศึกษาในทัศนะของ ศ. น.พ. ประเวศ วะสี. กรุงเทพฯ: เพื่อนคิด.
. (2544ข). ยุทธศาสตร์ทางปัญญาและการปฏิรูปการศึกษาที่พาประเทศพ้นวิกฤต[จุลสาร].

กรุงเทพฯ: ส านักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.

พจนานุกรมราชบัณฑิตยสถาน. (2554). สืบค้นเมื่อ 9 มกราคม 2560, จาก
http://www.royin.go.th/dictionary/

เพ็ญสิริ จีระเดชากุล. (2533). ปรัชญาการศึกษา. ภาควิชาพื้นฐานของการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์

มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโวฒ ประสานมิตร. (อัดส าเนา)
ไพพรรณ เกียรติโชติชัย. (2545). กระบวนทัศน์ใหม่แห่งการศึกษาในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: บริษัท

การศึกษา.

เลเวนส์, ทิม. (2560). วิทยาศาสตร์ ปรัชญา ปริศนา และความจริง. แปลโดย น าชัย ชีววิวรรธน์.
กรุงเทพฯ: โอเพ่นเวิร์ด.

วราพร ศรีสุพรรณ. (2557, มกราคม-มิถุนายน). การเปลี่ยนกระบวนทัศน์ทางการศึกษาเพื่อการพัฒนา

ส าหรับอนาคต. วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา (สาขามนุษยศาสตร์และ

เอกสารประกอบการสอนรายวิชากระบวนทัศน์ทางการศึกษา พรใจ ลี่ทองอิน | 12