Page 18 - สารพิษในชีวิตประจำวัน
P. 18

9

                         2. การสัมผัสกับผิวหนังหรือดวงตา
                                การสัมผัสกับผิวหนังเป็นอีกรูปแบบหนึ่งของการได้รับอันตรายจากสารเคมีที่พบได้อยู่เสมอใน

                  อัตราที่ค่อนข้างสูงในระหว่างการปฏิบัติงาน สารเคมีหลายชนิดสามารถทําให้เกิดอันตรายกับผิวหนังได้โดยตรง
                  เช่น ทําให้เกิดความระคายเคือง ไปจนถึงอาการแพ้ สารกัดกร่อนทําให้เกิดการไหม้ของผิวหนังในบริเวณที่

                  สัมผัสและสารพิษบางชนิดสามารถซึมผ่านผิวหนังเข้าไปสู่ระบบหมุนเวียนโลหิตได้

                                การเข้าสู่ร่างกายจากการสัมผัส อาจเกิดผ่านช่องทางต่าง ๆ อาทิเช่นรูขุมขน ต่อมไขมัน
                  ต่อมเหงื่อ และผิวหนังชั้นนอก เป็นต้น ปัจจัยต่าง ๆ ที่จะทําให้การเข้าสู่ร่างกายได้มากน้อย จะขึ้นอยู่กับความ


                  เข้มข้นของสารเคมี





                                                                            การสัมผัสบริเวณดวงตาเป็นเรื่องอันตราย

                                                                       ที่รุนแรงที่สุดเนื่องจากดวงตาเป็นส่วนของ
                                                                       ร่างกายที่ละเอียดอ่อนมากที่สุดส่วนหนึ่ง

                                                                       ดวงตาเป็นส่วนที่มีเส้นประสาทและเส้น โลหิต

                                                                       ฝอยมาหล่อเลี้ยงมากมาย จึงเป็นแหล่งที่จะ
                         ภาพที่ 2 แสดงวิธีการล้างตาเมื่อสัมผัสกับสารพิษ   ดูดซับสารพิษต่าง ๆ ได้อย่างรวดเร็ว สารเคมี

                         ที่มาของภาพ http://www.thailovehealth.com     ส่วนใหญ่จะเป็นอันตรายต่อดวงตา ตั้งแต่ทํา

                                                                       ให้เกิดการระคายเคือง   สร้างความเจ็บปวด
                  สูญเสียความสามารถในการมองเห็น ไปจนถึงทําให้ตาบอดอย่างถาวรได้ พบว่ามีสารเคมีเพียงไม่กี่ชนิดเท่านั้น

                  ที่ไม่เป็นอันตรายต่อดวงตา  สารเคมีมีความว่องไวหรือความรุนแรงในการทําปฏิกิริยาเคมีของสารเคมี
                  ความสามารถในการละลายน้ํา สภาพและลักษณะความหนาบางของผิวหนังบริเวณที่ได้รับการสัมผัส และ

                  ระยะเวลาที่สัมผัส

                         3. การกินหรือการเข้าสู่ระบบทางเดินอาหาร
                                มีสารเคมีหลายชนิดที่เป็นอันตรายอย่างมาก หากเข้าสู่ร่างกายผ่านระบบทางเดินอาหาร อัน

                  ประกอบด้วย ปาก หลอดอาหาร กระเพาะอาหาร ลําไส้เล็ก และลําไส้ใหญ่ นอกจากนี้สารเคมีที่เข้าสู่ระบบ
                  ทางเดินอาหารจะถูกดูดซึมต่อไปยังระบบหมุนเวียนโลหิตได้อีกด้วย สารเคมีประเภทกัดกร่อน เช่น กรด หรือ

                  ด่างเข้มข้น จะทําอันตรายเนื้อเยื่อต่าง ๆ ในระบบทางเดินอาหารได้โดยตรง

                                ปัจจัยที่ทําให้เกิดอันตรายต่อระบบทางเดินอาหาร ได้แก่ สมบัติกายภาพของสารเคมี สมบัติ
                  ในการละลายของสารเคมี รวมไปถึงลักษณะการดูดซึมของเนื้อเยื่อในส่วนต่าง ๆ พื้นที่ผิว และระยะเวลาที่

                  สารเคมีสัมผัสกับเนื้อเยื่อเหล่านั้น สารเคมีบางชนิดจะมีสมบัติทําให้เพิ่มการดูดซึมของระบบทางเดินอาหารทํา
                  ให้ความเป็นพิษเกิดได้รวดเร็วขึ้น  สารเคมีที่เป็นของแข็งหรือละลายได้น้อยมักจะไม่ถูกดูดซับได้ง่ายและจะถูก

                  ขับออกจากร่างกายสารเคมีที่ละลายได้ดีในน้ํามันหรือไขมัน  ได้แก่ สารเคมีอินทรีย์ต่าง ๆ มักจะถูกดูดซึมและ
                  ตกค้างอยู่ในระบบทางเดินอาหารได้ดีกว่าสารเคมีที่ละลายได้ดีในน้ํา
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23