Page 55 - แด่ เลออง แวร์ท
P. 55
55
บางทีฉันก็คิดวา
"เปนไปไมได เจาชายนอยใชครอบแกวคลุมดอกไมของเขาไว
ทุกคืน และเขาก็เฝาดูแกะของเขาเปนอยางดี…"
ดังนั้นฉันก็รูสึกเปนสุข และดาวทุกดวงก็หัวเราะคอย ๆ กับฉัน…
บางทีฉันก็รําพึงบอกกับตัวเองวา
"บางครั้งเราก็ขี้หลงขี้ลืมกันเหมือนกัน ถาเย็นวันหนึ่ง เขาลืม
ครอบแกว หรือ เจาแกะยองออกมาไดในตอนกลางคืน เปนเสร็จแน.." ลูก
พรวนก็ดูเหมือนจะร่ําไหกันทั่วหนา…..
นี่แหละคือความลับอันยิ่งใหญ คุณซึ่งรักเจาชายนอยเชนกันกับ
ฉัน ทุกสิ่งในจักรวาลจะดูเหมือนกันไปหมด ถาหากวามีที่ใดที่หนึ่งซึ่งเราไมรู
แนวาหนใดนั้น มีแกะตัวหนึ่งซึ่งเราไมทราบวามันไดกินดอกกุหลาบเขาไป
หรือเปลา….
จงมองดูทองฟา จงถามตัวคุณเอง เจาแกะกินดอกไมไปหรือ
เปลานะ ? … แลวคุณจะเห็นวาทุกสิ่งทุกอยางเปลี่ยนไปหมด…
และจะไมมีผูใหญคนใดเลยที่จะเขาใจวาสิ่งนั้นมีความสําคัญ
เพียงไร…
สําหรับฉัน ภาพนี้เปนภาพที่งามที่สุดและเศราที่สุดในโลกที่เปน
ภาพเดียวกับภาพหนากอน แตฉันวาดมันซ้ําอีกเพื่อชี้ใหคุณเห็นวา ที่นี่เอง
ซึ่งเจาชายนอยไดปรากฏบนโลกเรา และไดหายไป
จงมองภาพนี้อยางตั้งอกตั้งใจ เพื่อจะไดแนใจวาจะไดจํา
ภาพนี้ได ถาหากวันหนึ่งคุณมีโอกาสเดินทางไปในแอฟริกา ใน