Page 51 - แด่ เลออง แวร์ท

51

ดอกไมประดับทั้งสิ้น"
"แนนอน…."
"เชนเดียวกับน้ํา น้ําซึ่งเธอใหฉันดื่มก็เหมือนกับดนตรี ทั้งนี้
เพราะตองชักรอก ตองใชเชือก….เธอจําไดไหม มันแสนจะชื่นใจ"
"แนนอน…"
"ในตอนกลางคืน เธอจะมองดูดวงดาว บานฉันเล็กเกินกวาที่จะชี้
ใหเธอไดเห็นวามันอยูที่ใด ก็ดีอยูหรอกที่มันเปนเชนนั้น เพราะวาสําหรับเธอ
ดวงดาวของฉันก็เปนดาวดวงหนึ่งในบรรดาดาวทั้งหลาย ดังนั้นเธอจะชอบดู
ดาวทุกดวง….มันจะเปนเพื่อนของเธอ ะฉันจะใหของขวัญ เธอ…." เขา
หัวเราะอีก
"อา…เด็กนอยเอย ฉันชอบเสียงหัวเราะนี้"
"นั่น ะคือของขวัญของฉัน ะ เชนเดียวกับสําหรับน้ํา"
"เธอหมายความวาอยางไร"

"คนเรามี
ดวงดาวซึ่งไม
เหมือนกัน สําหรับ
บุคคลที่เปนนัก
เดินทาง ดวงดาวก็จะ
เปนผูนําทาง สําหับ
ผูอื่นมันเปนเพียง ง

วางจุดเล็ก ๆเทานั้น
สําหรับบรรดา
นักปราชญ ดวงดาวนั้น
กอ หเกิดปญหา
สําหรับนักธุรกิจของฉัน
มันก็เปนเสมือ ทองคํา
ทวาดวงดาวทุกดวง
นั้นเงียบ สวนเธอ เธอ
จะมีดวงดาวซึ่งยังไม

เคยมีใครมีเหมือ …."

"เธอหมายความวากระไร"
"ขณะที่เธอมองดูฟาตอ กลางคื เพราะเหตุที่ฉันอาศัยอยูใน
ดาวดวงหนึ่ง ในบรรดาดาวทั้งหลาย เนื่อ จากฉันกําลังหัวเราะอยูบนดาวดวง
ใดดวงหนึ่ง ฉะนั้นจึงดูประหนึ่งวาดาวทุกดวงกําลังหัวเราะดวย เธอก็จะมี
ดวงดาวที่หัวเราะได"
แลวเขาก็หัวเราะอีก