Page 112 - วรรณกรรม_50_ที่ต้องได้อ่านก่อนโต

ภาพจาก www.all-magazine.com ถ่ายภาพโดย พศิน สาทสนิท

พนมเทียนเป็นนามปากกาของ ฉัตรชัย
นวนิยาย “เพชรพระอุมา” ได้ชื่อว่า เป็น แม้โครงเรื่องของเพชรพระอุมานั้นจะนำามา วิเศษสุวรรณภูมิ ได้รับรางวัลศิลปินแห่งชาติ
นวนิยายที่ยาวที่สุดในโลก และใช้เวลาเขียนมากที่สุด จากหนังสือเรื่อง คิง โซโลมอนส์ ไมนส์ (King สาขาวรรณศิลป์ ปี พ.ศ. 2540 เขาเกิดวันที่ 23
ในโลกแม้เนื้อหาในหนังสือจะกินเวลาแค่เพียง 2 ปี Solomon’s Mines) ของ เซอร์ เอช. ไรเดอร์ พฤศจิกายน พ.ศ. 2474 ที่จังหวัดปัตตานี
เท่านั้น ในคำ นำ ซึ่งพิมพ์ครั้งหลังสุด “พนมเทียน” ได้ แฮกการ์ด (Sir H. Rider Haggard) แต่พนมเทียน พนมเทียน มุ่งมั่นเป็นนักเขียนตั้งแต่ยัง
เล่าถึงการทำ งานอันเป็นมหากาพย์ในชีวิตของเขาไว้ ได้สร้างสรรค์รายละเอียดแทบทุกด้านไว้ในหนังสือ เรียนอยู่ชั้นมัธยม เมื่ออายุได้ 16 ปี ขณะเรียนอยู่ชั้น
ว่า “ผมเริ่มเขียนนวนิยายเรื่อง “เพชรพระอุมา” เมื่อ ทำาให้เพชรพระอุมา โดดเด่นเป็นตัวของตัวเองและมี มัธยมปีที่ 6 โรงเรียนวัดสุทธิวนาราม เขาเริ่มเขียน
วันที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2507 มาถึงบทอวสาน กลิ่นอายของความเป็นไทยอย่างเต็มที่ นักวิชาการ ผู้อ่านที่หลงใหลเพชรพระอุมาเคยบอกว่าไม่ นวนิยายเรื่องแรก คือ เห่าดง โดยเขียนต้นฉบับไว้
สมบูรณ์เมื่อกลางดึกสงัด (02:45 น.) ของวันที่ 21 ทางด้านวรรณกรรมหลายคนจึงยกย่องและให้เกียรติ กล้าอ่านหนังสือเล่มนี้ เพราะเห็นจำานวนเล่มแล้ว นึก ในสมุดจดวิชาประวัติศาสตร์ให้เพื่อนๆ ได้อ่านกัน
มิถุนายน พ.ศ. 2533 (หรือเป็นเวลาเริ่มต้นของวันที่ หนังสือชุดนี้ว่าเป็นงานวรรณกรรมชั้นเลิศ และมี ไม่ออกว่าตัวเองจะสามารถอ่านจบได้หรือไม่ แต่เพราะ เล่น ต่อมาอีกหนึ่งปีก็เริ่มเขียนนวนิยาย จุฬาตรีคูณ
22 มิถุนายน พ.ศ. 2533 นั่นเอง) การค้นคว้าเพื่อทำาเป็นวิทยานิพนธ์เปรียบเทียบงาน ความสนุกของเนื้อหาและความสมจริงในทุกๆ ด้าน แต่ผู้อ่านโดยทั่วไปก็ยังไม่รู้จักพนมเทียนมากนักจน
ถ้าจะนับเวลาจากเริ่มเขียนจนจบเรื่อง ก็ วรรณกรรมแนวผจญภัยระหว่างคิง โซโลมอนส์ ไมนส์ นั่นเอง จึงทำาให้แทบทุกคนที่หากได้หยิบอ่านเล่มแรกมา กระทั่ง ปฐพีเพลิง ได้ตีพิมพ์เผยแพร่ในหนังสือพิมพ์
ประมาณ 25 ปี 7 เดือน กับอีก 2 หรือ 3 วัน ซึ่ง ล่องไพร และเพชรพระอุมา ซึ่งแตกต่างและข้อสรุปชี้ อ่านแล้วล้วนก็วางไม่ลง ต้องหาเล่มสอง สาม สี่ และ เพลินจิตต์ ทำาให้พนมเทียนเป็นที่รู้จัก ผลงานเรื่อง
เป็นระยะเวลายาวนานพอสมควร พูดกันเล่นๆ ตาม ให้เห็นถึงความเอกอุของพนมเทียนอย่างหาที่เปรียบ ถัดๆ ไปอ่านจนจบภาคแรกและภาคสองอย่างต่อเนื่อง แรกที่เขียนไว้คือ เห่าดง จึงได้รับการพิมพ์เผยแพร่ใน
ประสาชาวบ้านก็คือ เขียนตั้งแต่หนุ่มมาจบเอาเมื่อแก่ ไม่ได้ เคยมีผู้ขอแปลเพชรพระอุมาเป็นภาษาอังกฤษ หนังสือพิมพ์เพลินจิตต์รายวัน ผลงานของพนมเทียน
ระยะเวลาระหว่างนี้ ผมสะดุ้งผวาอยู่ตลอดเวลา ว่า แต่แรกนั้น พนมเทียนตั้งใจเขียน แต่เพราะพนมเทียนทดลองให้แปลแล้วพบว่า ผู้แปล มีทั้งสิ้น 38 เรื่อง เช่น จุฬาตรีคูณ เล็บครุฑ เพชร
ตัวเองจะตายเสียก่อนที่เรื่องจะจบสิ้นสมบูรณ์ เพราะ เพชรพระอุมาเล่นๆ ให้จบภายในหนึ่งปี แต่เมื่อเขียน ไม่อาจเข้าใจเนื้อหาเรื่องราวอย่างแท้จริง เพราะความ พระอุมา และศิวาราตรี
กรรมเก่าที่เคยก่อไว้ ทำ ให้มีโรคประจำ ตัว คือโรค แล้วนำาประสบการณ์มาใส่ เติมรายละเอียด พบว่าไม่ ละเอียดต่างๆ นั้นมากมายและซับซ้อนทำาให้ พนมเทียน เป็นตัวอย่างที่ดีของการเป็น
หัวใจ สามารถจบลงได้อย่างที่ตั้งใจ เพราะเมื่อเขียนแล้ว พนมเทียนปฏิเสธการแปลนั้นลง นักเขียน และเป็นผู้ลบคำาปรามาสที่ว่านักเขียนไส้แห้ง
“ความตายนั้นผมไม่กลัว แต่กลัวจะเขียน ต้องขยายความอย่างที่ให้ผู้อ่านเห็นภาพราวกับอยู่ใน ได้ดีที่สุดคนหนึ่ง เขาเคยให้สัมภาษณ์ไว้ว่า “ขีวิต
เรื่องไม่จบ” เหตุการณ์นั้นด้วยตนเอง พนมเทียนใช้คำาอธิบายว่า ทุกวันนี้อยู่ได้เพราะเพชรพระอุมาเลี้ยงตัวไปจนกว่า
ด้วยระยะเวลาเขียนที่ยาวนาน เพชรพระอุมา “เหมือนได้เดินไปในนั้น” จะตาย ไม่ได้เลี้ยงตัวคนเดียว เลี้ยงทั้งครอบครัว”
จึงเคยตีพิมพ์ในรูปแบบต่างๆ ทั้งพ็อกเก็ตบุ๊ครายทศ นามปากกา พนมเทียน นั้นเขาพบเมื่อครั้ง
รายสัปดาห์ หนังสือรายวัน และครั้งหลังสุดคือใน เรียนมัธยมปลาย ในหนังสือเรียนวิทยาศาสตร์ หมาย
นิตยสารประเภท 10 วันต่อเล่ม ถึงเปลวไฟที่ติดอยู่บนปลายเทียนซึ่งให้ทั้งความสว่าง
รุ่งโรจน์และสรรพสีงดงาม

110 111