Page 117 - พท21001

108

ลําดับที่ เครื่องหมาย ชื่อ วิธีใช

5. “…………..” อัญประกาศ มีวิธีใชดังนี้
เนนคํา หรือขอความใหผูอานสังเกตเปนพิเศษ

ตัวอยาง
ผูหญิงคนนั้น “สวย” จนไมมีที่ติ เขาเปนคน

“กตัญูรูคุณคน” อยางนาสรรเสริญยิ่ง
ใชสําหรับขอความที่เปนความคิดของผูเขียนหรือ

ความคิดของบุคคลอื่น

ตัวอยาง
ฉันคิดวา “ฉันคงจะมีความสุขที่สุดในโลก ถามี

บานของตัวเองสักหลังหนึ่ง” เขาคิดวา “ไมมีสิ่งใด

ในโลกนี้ที่จีรังยั่งยืน”
ขอความที่เปนคําสนทนา เชน

ดํา “เมื่อคืนนี้ฝนตกหนัก น้ําทวมเขามาถึง
ในบาน แนะ ที่บานของเธอน้ําทวมไหม”

แดง “เหรอ ที่บานน้ําไมทวมหรอก แลวกอนมา

ทํางานน้ําลดแลวหรือยังละ”
4. ขอความที่ผูเขียนนํามาจากที่อื่น หรือเปน

คําพูดของผูอื่น
ตัวอยาง

ก. เขาทําอยางนี้ตรงกับสุภาษิตวา “ขี่ชางจับ

ตั๊กแตน”
ข. ผมเห็นดวยกับปาฐกถาธรรมของพระราช

นันทมุนีที่วา “ความสุขมันเกิดจากเราคิดถูก

พูดถูกทําถูก”

6. ๆ ไมยมก หรือ ยมก ใชเขียนไวหลังคํา หรือขอความเพื่อใหอานคํา
หรือความนั้นซ้ํากันสองครั้ง ยมก แปลวา คู

แตตองเปนคําหรือความชนิดเดียวกัน ถาเปนคํา
หรือความตางชนิดกันจะใชไมยมกไมได ตองเขียน

ตัวอักษรซ้ํากัน