Page 112 - พท21001

103

สํ สนธิกับ อาส เปน สมาส
สํ สนธิกับ อุทัย เปน สมุทัย

คําแผลง

คําแผลง คือ คําที่สรางขึ้นใชในภาษาไทยอีกวิธีหนึ่ง โดยเปลี่ยนแปลงอักษรที่ประสมอยูใน

คําไทยหรือคําที่มาจากภาษาอื่นใหผิดไปจากเดิม ดวยวิธีตัด เติม หรือเปลี่ยนรูป แตยังคงรักษา

ความหมายเดิมหรือเคาความเดิม
แบบสรางของการแผลงคํา

การแผลงคําทําได 3 วิธี คือ

1. การแผลงสระ
2. การแผลงพยัญชนะ

3. การแผลงวรรณยุกต
1. การแผลงสระ เปนการเปลี่ยนรูปสระของคํานั้น ๆ ใหเปนสระรูปอื่น ๆ

ตัวอยาง

คําเดิม คําแผลง คําเดิม คําแผลง

ชยะ ชัย สายดือ สะดือ
โอชะ โอชา สุริยะ สุรีย

วชิระ วิเชียร ดิรัจฉาน เดรัจฉาน

พัชร เพชร พิจิตร ไพจิตร
คะนึง คํานึง พีช พืช

ครหะ เคราะห กีรติ เกียรติ

ชวนะ เชาวน สุคนธ สุวคนธ
สรเสริญ สรรเสริญ ยุวชน เยาวชน

ทูรเลข โทรเลข สุภา สุวภา

2. การแผลงพยัญชนะ

การแผลงพยัญชนะก็เชนเดียวกับการแผลงสระ คือ ไมมีกฎเกณฑตายตัวเกิดขึ้นจาก

ความเจริญของภาษา การแผลงพยัญชนะเปนการเปลี่ยนรูปพยัญชนะตัวหนึ่งใหเปนอีกตัวหนึ่ง หรือเพิ่ม

พยัญชนะลงไปใหเสียงผิดจากเดิม หรือมีพยางคมากกวาเดิม หรือตัดรูปพยัญชนะ การศึกษาที่มาของ
ถอยคําเหลานี้จะชวยใหเขาใจความหมายของคําไดถูกตอง