Page 91 - พท21001

82

ตราบขุนคีรีขน ขาดสลาย แลแม
รักบหายตราบหาย หกฟา

สุริยันจันทรขจาย จากโลก ไปฤา
ไฟแลนลางสี่หลา หอนรางอาลัย

(นิราศนรินทร)

โอวาอนิจจาความรัก เพิ่งประจักษดั่งสายน้ําไหล
ตั้งแตจะเชี่ยวเปนเกลียวไป ที่ไหนเลยจะไหลคืนมา

(อิเหนา)

รักชาติยอมสละแม ชีวี
รักเกียรติจงเจตนพลี ชีพได

รักราชมุงภักดี รองบาท

รักศาสนรานเศิกไส กอเกื้อพระศาสนา
(สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ)

มีใจรัก

การจะทํากิจกรรมใด ๆ ก็ตาม ถาจะใหไดผลดีจะตองมีใจรักในสิ่งนั้น เรียกวา มีความรัก
ความพอใจที่จะเขียน หมั่นฝกฝนบอย ๆ มีความเขาใจที่จะเขียนใหไดดี และเมื่อเขียนแลวก็กลับมา

ทบทวนพิจารณาถึงคุณคาและประโยชนที่ไดจากการเขียน และการจะเขียนใหผูอื่นอานพิจารณาดวย

ใจเปนธรรมและดวยเหตุดวยผล ที่เรียกวาตองมีอิทธิบาท 4 อันเปนธรรมะของผูรักความเจริญกาวหนา
เปนเรื่องนํา นั้นคือ มีฉันทะ วิริยะ จิตตะ และวิมังสา

เห็นประโยชน

การที่ผูเขียนจะเขียนหนังสือใหผูอื่นอานและอานสนุกหรืออานดวยความพอใจ ผูเขียน

ตองตระหนักรูในตนเองเสียกอนวาเปนผูมีความรูทางภาษาไทยเพียงพอที่จะกอใหเกิดประโยชนแกตน
ในดานตาง ๆ เชน ชวยใหติดตอสื่อสารกับผูอื่นไดอยางมีประสิทธิภาพ มีความเชื่อมั่นในตนเอง สามารถ

ใชความรูที่มีเพื่อประโยชนแกผูอื่นได และมีความพรอมที่จะขยายความรูหรือขอมูลที่สะสมในตนเอง

ใหผูอื่นอานไดอันจะเปนชองทางของการแลกเปลี่ยนขาวสารขอมูลระหวางกัน ซึ่งจะสงผลใหขอมูล
ขาวสารและความรูตาง ๆ ที่มีขยายออกไปอยางกวางขวาง ทําใหความรูที่มีอยูในโลกไมสูญหายไปได

งาย ๆ

การกระทําใด ๆ ก็ตาม ในทางจิตวิทยากลาววา ถาทําซ้ํา ๆ ทําบอย ๆ การกระทํานั้น ๆ
จะกลายเปนนิสัย การหมั่นฝกฝนการเขียน ไมวาจะเขียนอะไรก็ตาม ก็ตองหมั่นฝกฝนใหเกิดเปนนิสัย

ขึ้นมาใหได อาจเริ่มจากการฝกฝนบันทึกขอความ หรือเรื่องราวที่ชื่นชอบหรือที่เปนความรู ฝกเขียน
บันทึกประจําวัน ฝกเขียนเรียงความจากเรื่องใกลตัว เรื่องที่ตัวเรามีความรูมากที่สุด มีขอมูลมากที่สุด

กอน แลวคอย ๆ เขียนเรื่องที่ไกลตัวออกไป โดยเขียนเรื่องที่อยากเขียนกอนแลวขยายออกไปสูเรื่องที่