Page 11 - 91470_schapendoes_dec17 gecorr. rs

LEZERS SCHRIJVEN...

“Hondsdol zijn jullie”. Peter kwam en Doesje lag te slapen op wij haar er uit en ik nam haar mee naar
haar lekkere zachte kussen en terwijl binnen, maar ze bleef onrustig.
Zo begint elke aflevering over onze ik haar aaide kreeg ze een verdovings- Dagen achter elkaar zocht ze de plek op
schapendoezen De eerste keer, dat ik prik. Meteen sprong ze op en jankte en waar ze Does het laatst had gezien maar
een verhaaltje heb ingeleverd over onze Aukje raakte helemaal in paniek omdat gelukkig werd ze na verloop van tijd rus-
eerste schapendoes, beloofde ik dat ik Doeschka geschrokken was en pijn tiger en wende ze aan het alleen zijn.
nog heel veel te vertellen had over de had. We kregen haar weer rustig maar Wij niet en dus besloten we dat er weer
volgende en de volgende en de volgende moesten Aukje in een andere kamer een schapendoesje bij moest komen.
schapendoes. zetten. Hoe dat ging vertel ik de volgende keer.
Does kreeg haar laatste prik en sliep
Doeschka was intussen ruim elf jaar en rustig in. We moesten allemaal bijkomen Ilse Lap
Aukje vijf en het ging steeds beter met want het is best aangrijpend.
de twee. Waarschijnlijk ook omdat Does We dronken koffie en
al jaren blind was en Aukje vaak als gids Aukje mocht afscheid
fungeerde. Ze liepen dan samen door nemen en die was
het land; Does voorzichtig en Aukje met niet weg te slaan bij
haar prachtige loop. We zeiden vaak Doeschka, want ze
tegen elkaar: “Kijk, daar komt onze snapte er niets van en
Dancing Queen” want tijdens het lopen bleef er maar om heen
tilt ze haar pootjes zo gracieus op. draaien.

Doeschka veranderde in haar eetge- Leo had de dag ervoor
drag: ze begon steeds meer te eten en al een mooi graf ge-
te drinken en als ze de drinkbak leeg graven want onze
had ging ze naar buiten want op het honden blijven altijd op
terras staat altijd een emmer water voor eigen terrein.
de plantjes en daar ging ze door met We hebben een karretje
drinken. Ze werd ook dikker en zwaarder om het tuinafval op te
en na bloedonderzoek bleek ze de ziekte laden en daar legden
van Cushing, een probleem van de bij- we Does, gewikkeld
nierschors, te hebben en die ziekte komt in een laken, zachtjes
ook bij mensen voor. neer en reden naar
een plek waar al twee
Na overleg met Peter, onze dierenarts, teckels lagen, die zeer
besloten we Doeschka te laten inslapen. oud mochten worden.
Nou, dat was een moeilijke beslissing We pakten haar op
en we hadden tijd nodig om daar aan te en lieten haar voor-
wennen maar de hond had pijn en dat zichtig zakken en toen
wilden we niet. Er werd een afspraak raakte Aukje weer in
gemaakt met de dierenarts, want onze paniek en wilde in het
honden blijven thuis, in hun eigen omge- graf springen. Met de
ving, als het hun tijd is. grootste moeite kregen

LEZERS SCHRIJVEN...

Quispel Bowie van het Fijne Oord
Benelux Veteranenwinner 2017en beste
veteraan van het ras.

Eigenlijk was het showen met Quispel
wel gedaan, maar zo vlakbij (in Ahoy)
een Beneluxwinnershow, leek mij een
goede reden om met Quispel nog
eenmaal te gaan. Hij is met zijn 14e nog
een prima vertegenwoordiger van zijn
ras. Dus bijtijds naar Ahoy. We hadden
een mail gekregen: keuring vroeg, maar
dat liep iets anders. Dertien ingeschreven
doezen. Het was heel gezellig. Er waren
twee veteranen: Earl Oscar 1 vom
kleinen Kreisel uit Duitsland, een mooie
does en Quispel. Tot mijn grote vreugde werd Quispel 1e en Benelux Hartelijke groet.
Veteranenkampioen. Hij gaat nu van zijn ‘’pensioen’’ Joke Methorst-Hendriks,
genieten en zijn zoon Quibus verder opvoeden. Quispel en Quibus.

11