Page 28 - Book-วาสารเทศบาลเดือนตุลาคม 62.indd
P. 28

เกาะดอนสวรรค์หรุบหรู่



















                                         เรื่องสั้น ชีวิตจริงอิงนิยาย โดย “ตะวันเดี่ยว”


            ปลายฝนนี้ ท้องฟ้าเริ่มเปิดให้แลเห็นพระจันทร์ แต่เป็นพระจันทร์บนท้องฟ้าที่หม่นมัวซัวในเดือนตุลาคม ที่ให้ความสวยใน
        แบบเศร้าสร้อย ไม่สดใสเปล่งปลั่งอย่างที่อยากจะเห็น ผมทอดสายตายาวไกลไปตามผืนน�้าหนองหาร แม้จะไร้จุดหมาย และแม้จะ

        ยาวไกลออกไปสักเท่าไร ก็ยังมองไม่เห็นฝั่งอยู่ดี เกาะดอนสวรรค์หรุบหรู่อยู่ในแสงจันทร์ เหมือนจะบอกให้รู้ว่า คงสักวันจะมีใครได้
        มาเยือนอีก
            ผมยืนยัน ด้วยคุณสมบัติทุกชิ้น และด้วยเกียรติยศของลูกผู้ชายแบบผม ถ้ายังพอจะมีอยู่บ้าง

            จินตนาการที่ผมย้อนไปวันนี้เมื่อหลายปีที่แล้ว ภาพเมื่อวันที่ 30 กันยายน อันเป็นวันที่ผมเกษียณอายุราชการเป็นภาพงาน
        ปาร์ตี้ของผม ที่เพื่อนๆร่วมกันจัดขึ้นให้กับผม เป็นปรากฏการณ์ให้ผมได้เห็นน�้าใจของคนรอบข้าง ทั้งผู้ใหญ่ที่ผมเคารพ เพื่อนๆ ร่วม

        องค์กรและผู้ใต้บังคับบัญชา โดยมีการโพสต์รูปบรรยากาศตอนนั้นลงในอินสตาแกรมสตอรี่ของผมเอง และมีการแชร์กันออกไป
        อย่างหลากหลายแต่รูปที่ถูกโฟกัสมากที่สุดน่าจะเป็นรูปที่เพื่อนสนิทห้อมล้อมขณะที่ผมยืนถือไมค์อย่างสง่าปรากฏตัวบนเวที เพื่อ
        กล่าวแสดงความรู้สึกและขอบคุณทุกๆ น�้าใจไมตรีที่มอบให้แก่ผม นอกจากความอบอุ่นในงานแล้ว ชาวเน็ตก็ยังแห่โฟกัสโมเม้นต์

        ขณะที่ผมน้อมรับเอาช่อดอกไม้ เป็นช่อที่มีสีสันสดสวย โดยมีเพื่อนๆ อยู่เคียงข้าง แต่รังสีความฟินยังแผ่กระจายอย่างต่อเนื่อง จน
        ท�าให้มีคนแห่เข้ามากดไลค์และคอมเม้นต์กันอีกหลายครั้งมากมาย
            ตั้งแต่นั้นมา โลกใบนี้ก็คงมีแค่ผมกับครอบครัวเท่านั้น

            ส่วนคนที่เป็นนาย คนที่เป็นเพื่อน เป็นลูกน้อง ก็ยังคงมีภารกิจ หน้าที่ความรับผิดชอบกันเป็นปกติ แต่คงต้องทอดทิ้งให้ผม
        โดดเดี่ยว ไร้ความหวังต่อไป

            ไม่มีพรุ่งนี้ได้ไหม
            แม้ผมจะทราบดีว่า สังคมผู้สูงวัยเมื่อ 4-5 ปีที่ผ่านมาจะมีเพียง 14 % แต่ปัจจุบันนี้ อัตราประชากรผู้สูงวัยได้ทวีจ�านวนเพิ่ม

        มากขึ้นเป็น 24% เทียบกับประชากรทั้งประเทศ จ�านวน 66.4 ล้านคน ก็เป็นผู้สูงวัยจ�านวน 16 ล้านคน ถ้าจะเทียบให้เห็นกันชัดๆ
        ในจ�านวนผู้คนประมาณ 4 คน วันนี้ต้องมีผู้สูงวัยอย่างน้อย 1 คน
            ผมยังมองต่อไปอีกถึงความวิตกกังวลว่า พรุ่งนี้เราก็แก่เฒ่าลงแล้ว ชีวิตเราก็จะต้องตกอยู่ในสภาพที่ขาดเพื่อนและอาจจะต้อง

        เผชิญกับความว้าเหว่หงอยเหงา ใช่หรือไม่
            แต่ผมก็พบกับความจริงจากคุณ ภัทรียากร คะอังกุ ผู้อ�านวยการกองสวัสดิการสังคม ที่ได้ให้ก�าลังใจแก่ผู้สูงวัย “หากเราไม่ใช่ผู้
        สูงวัยประเภทติดเตียง หรือผู้สูงวัยประเภทติดบ้านแล้ว เราก็คงจะสามารถเป็นผู้สูงวัยติดสังคม ที่มีเพื่อนๆ ผู้สูงวัยได้”

            พันต�ารวจเอก สิทธิชัย สิทธิวงศ์ สมาชิกสภาเทศบาลเคยกล่าวไว้ว่า ในภาวะเศรษฐกิจที่รัดตัวและอัตราหนี้ครัวเรือนที่สูงท่วม
        หัวอย่างนี้ น่าจะมีผลกระทบไม่มากก็น้อยต่อชีวิตและความเป็นอยู่ของผู้สูงวัยอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงไปได้


           28    วารสารเทศบาลนครสกลนคร
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32