Page 156 - พระราชบัญญัติที่มีโทษทางอาญา
P. 156

๑๔๗




                             การขออนุญาตและการอนุญาต  ใหเปนไปตามหลักเกณฑและเงื่อนไขที่กําหนด
                 ในกฎกระทรวง

                             ÁÒμÃÒ õõ  ผูใดครอบครองปาที่ไดถูกแผวถางโดยฝาฝนตอบทบัญญัติแหงมาตรากอน
                 ใหสันนิษฐานไวกอนวาบุคคลนั้นเปนผูแผวถางปานั้น


                 àºç´àμÅç´

                             ÁÒμÃÒ õö  ใบอนุญาตที่ไดออกใหตามความในพระราชบัญญัตินี้ จะโอนไดตอเมื่อ
                 ไดรับอนุญาตจากพนักงานเจาหนาที่

                             ถาผูรับอนุญาตตาย ทายาทหรือผูจัดการมรดกจะทําการแทนตามใบอนุญาตนั้นตอไป
                 ก็ได แตตองไมเกินเกาสิบวันนับแตวันผูรับอนุญาตตาย และถาทายาทหรือผูจัดการมรดกประสงค
                 จะทําการแทนตอไปอีก ตองยื่นคําขออนุญาตกอนกําหนดเวลาที่กลาวแลวไดสิ้นสุดลง
                             ÁÒμÃÒ õ÷  ผูรับอนุญาตตามพระราชบัญญัตินี้ ตองจัดใหคนงานหรือผูรับจางซึ่งทําการ

                 ตามที่ไดรับอนุญาตมีใบคูมือแสดงฐานะเชนนั้น ตามแบบที่กําหนดในกฎกระทรวง
                             ÁÒμÃÒ õø  การขออนุญาตและการอนุญาตตามพระราชบัญญัตินี้ ใหเปนไปตาม

                 หลักเกณฑ วิธีการ และเงื่อนไขที่กําหนดในกฎกระทรวง และในกรณีเฉพาะเรื่อง ถารัฐมนตรีเห็นสมควร
                 จะกําหนดใหผูรับอนุญาตปฏิบัติเพิ่มเติมประการใดอีกก็ได
                             พนักงานเจาหนาที่มีอํานาจสั่งตออายุใบอนุญาตที่ออกตามความในพระราชบัญญัตินี้
                 ไดเมื่อเห็นสมควร

                             ÁÒμÃÒ õø ·ÇÔ  ในกรณีการทําไมหวงหาม หรือเก็บหาของปาหวงหามโดยการใหสัมปทาน
                 การอนุญาตใหผูกขาดหรือการอนุญาตทําไมหวงหามเพื่อการคาในเขตปาสงวนแหงชาติ หรือปาที่ได

                 เตรียมการกําหนดเปนปาสงวนแหงชาติ หรือที่ไดกําหนดโครงการทําไมหรือเก็บหาของปาไวแลว
                 หรือการอนุญาตตามมาตรา ๑๓ มาตรา ๑๘ หรือมาตรา ๕๔ รัฐมนตรีมีอํานาจกําหนด
                             (๑)  ใหผูรับสัมปทานหรือผูรับอนุญาต  ทําการบํารุงปา  หรือปลูกสรางสวนปา
                 ตามคําสั่งและวิธีการที่พนักงานเจาหนาที่กําหนด หรือ

                             (๒)  ใหผูรับสัมปทานหรือผูรับอนุญาตออกคาใชจายเพื่อใหพนักงานเจาหนาที่ทําการ
                 บํารุงปา หรือปลูกสรางสวนปาใหแทน

                             ในกรณีตาม (๒) ใหคิดคาใชจายไดไมเกินหกเทาของคาภาคหลวง หรือตามอัตรา
                 พื้นที่ปาที่ไดรับสัมปทานหรือรับอนุญาต ไมเกินไรละหนึ่งพันสองรอยบาท  ทั้งนี้ ตามที่รัฐมนตรี
                 เห็นสมควร

                             ÁÒμÃÒ õù  ใหพนักงานเจาหนาที่มีอํานาจสั่งพักใชใบอนุญาตที่ออกตามพระราช
                 บัญญัตินี้ไดดังตอไปนี้
                             (๑)  เมื่อปรากฏวาผูรับอนุญาตฝาฝนหรือไมปฏิบัติตามพระราชบัญญัตินี้ กฎกระทรวง

                 ขอกําหนดหรือเงื่อนไขในการอนุญาต หรือไมปฏิบัติตามคําสั่งของพนักงานเจาหนาที่ซึ่งสั่งตาม
                 พระราชบัญญัตินี้ จะสั่งพักใชใบอนุญาตไดไมเกินหนึ่งรอยยี่สิบวัน
   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160   161