Page 160 - พระราชบัญญัติที่มีโทษทางอาญา
P. 160

๑๕๑




                             ÁÒμÃÒ ÷ó  ผูใดฝาฝนหรือไมปฏิบัติตามมาตรา ๑๑ มาตรา ๑๒ มาตรา ๑๓ มาตรา ๓๑
                 หรือมาตรา ๔๘ ตองระวางโทษจําคุกไมเกินหาป หรือปรับไมเกินหาหมื่นบาท หรือทั้งจําทั้งปรับ

                             ในกรณีความผิดตามมาตรานี้ ถาการกระทําผิดนั้นเกี่ยวกับ
                             (๑)  ไมสัก ไมยาง หรือไมหวงหามประเภท ข. หรือ

                             (๒)  ไมอื่นเปนตนหรือเปนทอนอยางใดอยางหนึ่ง หรือทั้งสองอยางรวมกันเกินยี่สิบตน
                 หรือทอน หรือรวมปริมาตรไมเกินสี่ลูกบาศกเมตร หรือไมที่ไดแปรรูปแลวรวมปริมาตรไมเกิน

                 สองลูกบาศกเมตร
                             ผูกระทําความผิดตองระวางโทษจําคุกตั้งแตหนึ่งปถึงยี่สิบป และปรับตั้งแตหาพันบาท
                 ถึงสองแสนบาท

                             ÁÒμÃÒ ÷ó   ·ÇÔ  ผูใดฝาฝนมาตรา ๕๓ ตรี หรือผูรับใบอนุญาตตามพระราชบัญญัตินี้

                 ฝาฝนหรือไมปฏิบัติตามเงื่อนไขที่ระบุไวในใบอนุญาตหรือขอกําหนดที่รัฐมนตรีกําหนดใหปฏิบัติ
                 เพิ่มเติมตามมาตรา ๕๘ ตองระวางโทษจําคุกตั้งแตหกเดือนถึงหาป และปรับตั้งแตหาพันบาท
                 ถึงหาหมื่นบาท

                             ÁÒμÃÒ ÷ô   บรรดาไมและของปาอันไดมาหรือมีไวเนื่องจากการกระทําความผิดตอ
                 พระราชบัญญัตินี้และสิ่งประดิษฐ  เครื่องใช  และสิ่งอื่นใด  บรรดาที่ทําดวยไมหวงหามที่มีไว

                 เนื่องจากการกระทําความผิดตามมาตรา ๕๓ ตรี ใหริบเสียทั้งสิ้น
                              ÁÒμÃÒ ÷ô  ·ÇÔ  บรรดาเครื่องมือ เครื่องใช สัตวพาหนะ ยานพาหนะหรือเครื่องจักรกล

                 ใดๆ ซึ่งบุคคลไดใชในการกระทําความผิดหรือไดใชเปนอุปกรณใหไดรับผลในการกระทําความผิด
                 ตามมาตรา ๑๑ มาตรา ๔๘ มาตรา ๕๔ หรือมาตรา ๖๙ ใหริบเสียทั้งสิ้นไมวาจะมีผูถูกลงโทษตาม

                 คําพิพากษาหรือไม
                             ÁÒμÃÒ ÷ô  μÃÕ   บรรดาความผิดตามพระราชบัญญัตินี้ที่มีโทษปรับสถานเดียว

                 ใหอธิบดีกรมปาไมหรือพนักงานเจาหนาที่ในระดับไมตํ่ากวาปาไมจังหวัดหรือหัวหนาดานปาไม
                 มีอํานาจเปรียบเทียบได

                             ÁÒμÃÒ ÷ô ¨ÑμÇÒ  ในกรณีที่มีผูนําจับผูกระทําความผิดตามพระราชบัญญัตินี้
                 ใหพนักงานอัยการรองขอตอศาล และใหศาลมีอํานาจพิพากษาใหจายเงินสินบนนําจับแกผูนําจับ

                 เปนจํานวนเงินไมเกินกึ่งหนึ่งของจํานวนเงินคาปรับตามคําพิพากษาโดยจายจากเงินคาปรับที่ชําระตอศาล
                 ถาผูกระทําความผิดไมชําระเงินคาปรับ หรือชําระไมถึงจํานวนที่จะตองจายคาสินบนนําจับไดครบถวน

                 ก็ใหจายเงินสินบนนําจับที่ยังจะตองจายจากเงินคาขายของกลางที่ศาลสั่งใหริบ ถายังขาดอยูอีกก็ให
                 เปนพับไป
                             ในกรณีที่มีผูนําจับหลายคน ใหแบงเงินสินบนนําจับใหคนละเทา ๆ กัน

                             การจายเงินสินบนนําจับนั้น จะจายไดเมื่อคดีถึงที่สุดแลว
   155   156   157   158   159   160   161   162   163   164   165