Page 202 - พระราชบัญญัติที่มีโทษทางอาญา

๑๙๓

ในการใชอํานาจตาม (๔) พนักงานเจาหนาที่ตองแสดงความบริสุทธิ์กอนการเขาคน
และรายงานเหตุผลที่ทําใหสามารถเขาคนได รวมทั้งผลการตรวจคนเปนหนังสือตอผูบังคับบัญชา

เหนือขึ้นไป ตลอดจนจัดทําสําเนารายงานดังกลาวใหไวแกผูครอบครองเคหสถานหรือสถานที่คน
ถาไมมีผูครอบครองอยู ณ ที่นั้น ใหพนักงานเจาหนาที่สงมอบสําเนารายงานนั้นใหแกผูครอบครอง

ดังกลาวในทันทีที่กระทําได และหากเปนการเขาคนในเวลาระหวางพระอาทิตยตกและขึ้น พนักงาน
เจาหนาที่ผูเปนหัวหนาในการเขาคนตองดํารงตําแหนงนายอําเภอหรือรองผูกํากับการตํารวจขึ้นไป

หรือเปนขาราชการพลเรือน ตั้งแตระดับเจ็ดขึ้นไป ทั้งนี้ ใหพนักงานเจาหนาที่ผูเปนหัวหนาในการ
เขาคนสงสําเนารายงานเหตุผลและผลการตรวจคน บัญชีพยานหลักฐานหรือบุคคลที่ตกเปน

ผูเสียหายจากการกระทําความผิดฐานคามนุษยและบัญชีทรัพยที่ไดยึดหรืออายัดไวตอศาลจังหวัด
ที่มีเขตอํานาจเหนือทองที่ที่ทําการคนหรือศาลอาญา ภายในสี่สิบแปดชั่วโมงหลังจากสิ้นสุด

การตรวจคนเพื่อเปนหลักฐาน
ในการดําเนินการตาม (๒) และ (๓) พนักงานเจาหนาที่อาจสั่งใหผูใตบังคับบัญชา
ทําแทนได

ในการปฏิบัติหนาที่ตามพระราชบัญญัตินี้ พนักงานเจาหนาที่จะขอความชวยหลือจาก
บุคคลใกลเคียงเพื่อดําเนินการตามพระราชบัญญัตินี้ก็ได แตจะบังคับใหผูใดชวยโดยอาจเกิด

อันตรายแกผูนั้นไมได
ÁÒμÃÒ òø ในการปฏิบัติหนาที่ตามพระราชบัญญัตินี้ พนักงานเจาหนาที่ตองแสดง

บัตรประจําตัวพนักงานเจาหนาที่ตอบุคคลที่เกี่ยวของ บัตรประจําตัวพนักงานเจาหนาที่ใหเปนไป
ตามแบบที่รัฐมนตรีกําหนดโดยประกาศในราชกิจจานุเบกษา

º·กํา˹´â·É

ÁÒμÃÒ õò ผูใดกระทําความผิดฐานคามนุษย ตองระวางโทษจําคุกตั้งแตสี่ปถึงสิบป

และปรับตั้งแตสี่แสนบาทถึงหนึ่งลานสองแสนบาท
ÁÒμÃÒ õó นิติบุคคลใดกระทําความผิดฐานคามนุษย ตองระวางโทษปรับตั้งแต

หนึ่งลานบาทถึงหาลานบาท
ในกรณีที่ผูกระทําความผิดเปนนิติบุคคล เกิดจากการสั่งการหรือการกระทําของ

กรรมการหรือผูจัดการหรือบุคคลใดซึ่งรับผิดชอบในการดําเนินงานของนิติบุคคลนั้นหรือในกรณี
ที่บุคคลดังกลาวมีหนาที่ตองสั่งการหรือกระทําการและละเวนไมสั่งการหรือไมกระทําการจนเปนเหตุ

ใหนิติบุคคลนั้น กระทําความผิดผูนั้นตองระวางโทษจําคุกตั้งแตหกปถึงสิบสองป และปรับตั้งแต
หกแสนบาทถึงหนึ่งลานสองแสนบาท แตถาเปนการกระทําแกบุคคลตามมาตรา ๕๒ วรรคสอง

หรือมาตรา ๕๖ วรรคสาม ตองระวางโทษตามที่กําหนดไวในมาตราดังกลาวแลวแตกรณี