Page 2 - บันทึกรักของชายผู้ไม่เคยรักใคร (กู้คืน)
P. 2
2
บันทึกรัก:ของชายผู้ไม่เคยรักใคร
ฤดูร้อนกับลมอุ่นๆที่โชยมาใต้กองเมฆที่กระจ่างใสภายใต้ท้องฟ้าสีคราม... พอถึง
ฤดูกาลนี้ทีไร ผมก็อดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นอธิฐานกับก้อนเมฆว่า “ขอให้มีสิ่งดีๆเกิดขึ้นในชีวิต
บ้าง” .... แต่จนแล้วจนรอด 21 ปีที่ล่วงเลยมา ก็ยังไม่เคยมีอะไรดีๆดั่งที่ภาวนาเกิดขึ้นเลยซัก
ครั้งเดียว จนกระทั่งถึงวันหนึ่ง....!
ห้องสมุด คือ ดินแดนแหล่งรวมความรู้ของนักศึกษาทุกชั้นปีในมหาวิทยาลัย ที่แห่ง
นี้มีผู้คนนับร้อยแปดพันเก้าวนเวียนสับเปลี่ยนกันเข้ามาใช้บริการอยู่ไม่ขาด ซึ่งถ้าการที่เราจะ
สุดตากับคนหนึ่งในพันคนที่เข้ามาใช้บริการนั้น คนๆนั้นจ าเป็นต้องมีความโดดเด่นในตัวเอง
เอ่อล้นออกมาให้เห็นเด่นชัด หากเป็นผู้หญิงคงต้องเป็นคนที่สวยมาก หรือถ้าเป็นผู้ชายแล้ว
เขาก็ต้องหล่อมาก!... เรื่องพวกนี้เป็นเรื่องธรรมดาในการสนใจคนบางคน แต่...จะแปลก
ไหม? ถ้าผมจะบอกว่าผมกลับสะดุดตากับผู้หญิงที่ดูแข็งๆเหมือนผู้ชาย แถมดูธรรมดามากๆ
เพียงเพราะเรื่องเล็กๆเรื่องเดียว!
“เคล้ง.....ง!!” ไม้บรรทัดเหล็กอันเล็กๆอันเดียวที่ตกลงบนพื้นของห้องสมุด
ที่เงียบงัน มันก็ดังเพียงพอแล้วที่จะดึงสายตาของทุกคนที่อยู่ในอาณาเขตที่เสียงไปถึง และผม
เองก็เป็นหนึ่งในนั้นที่มองเธอผ่านหนังสือเล่มหนาที่ก าลังอ่านอยู่....
ผมมองดูผู้หญิงคนหนึ่งในเครื่องแบบชุดนักศึกษาชายที่ก าลังพยายามก้มตัว
ลงเก็บไม้บรรทัดที่กระเด็นมาเกือบถึงเท้าของผม.... เธอท าท่าอึดอัดใจที่จะเอื้อมมือมาใกล้
เท้าของผม ซึ่งมันท าให้ผมรู้สึกกังวล ผมก้มลงหยิบไม้บรรทัดอันนั้นส่งคืนให้เจ้าของๆมันด้วย
ความรวดเร็วของระยะทางที่ใกล้กว่า.... เธอกล่าวขอบคุณ และหยิบมันไปจากมือผมอย่าง
รวดเร็ว!
เมื่อห้องสมุดกลับสู่ความเงียบเหมือนเดิม ผมก็หันกลับไปตั้งหน้าตั้งตาอ่าน
หนังสือต่อโดยไม่ได้สนใจเธออีก ตอนนั้นใครจะไปคาดคิดว่าตัวผมเองได้จดจ ารูปร่างหน้าตา
หรือแม้กระทั่งน้ าเสียงของเธอที่อยู่ๆก็ถูกพิมพ์ลึกลงไปในใจเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
..!!
วันต่อมาที่โรงอาหารของทางมหาวิทยาลัยในช่วงพักกลางวัน ผมก็เจอเธออีก
ในโต๊ะใกล้ๆพร้อมๆกับเพื่อนของเธอในทิศทางที่ผมสามารถมองหน้าเธออย่างตรงๆได้ถนัด
น่าแปลก!..ที่ผมเผลอนั่งมองเธอที่ก าลังหัวเราะอย่างร่าเริงพร้อมฉีกยิ้มกว้างอยู่กับเพื่อนฝูงไป
พร้อมๆกับทานข้าวไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ผมรู้สึกว่าเธอสามารถหัวเราะเสียงดังได้อย่าง
จริงใจ ไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆที่ผมเคยพบ พวกนั้นน่ะจะพยายามรักษาจริตของตัวเองไว้
บ้าง(นิดหน่อย).... แต่ที่ผมไม่ สบอารมณ์ก็คือ เธอยังคงสวมชุดนักศึกษาชายอยู่ดี หาก
ห้องสมุดประชาชนอ าเภอโชคชัยจังหวัดนครราชสีมา BY นัฐรินทร์
