Page 4 - บันทึกรักของชายผู้ไม่เคยรักใคร (กู้คืน)
P. 4
4
สนิท และปากสีชมพูที่เผยออกน้อยๆมันช่างติดตาตรึงใจผม จนความน่าเบื่อในการเรียนวิชานี้
หายไปจนหมดสิ้น กลายเป็นความรู้สึกที่อยากให้เวลา ณ ตอนนี้เดินไปอย่างช้าๆแทน...!
โอ้พระเจ้า...! ผู้หญิงอะไรก็ไม่รู้น่ารักเป็นบ้าเลย!!” ผมอยากลุกขึ้นร้องตะโกน
ด้วยใจเต้นระทึกให้สุดเสียงจริงๆ แต่ขืนตะโกนออกมาในห้องเรียนตอนนี้ดูท่าเรื่องมันจะจบไม่
ค่อยสวยเท่าไหร่!
แล้วโอกาสทองก็มาถึง เมื่อท้ายชั่วโมงอาจารย์สั่งงานที่ต้องท าเป็นคู่ แถมเป็น
งานชิ้นใหญ่ที่ต้องลงมือท าตลอดทั้งปิดเทอมนี้ เหมือนพระเจ้าเป็นใจอีกรอบที่เผลอแปบเดียว
คนอื่นๆก็จับคู่กันหมด คงเหลือแต่ผม และเธอที่พึ่งจะตื่นนอนแล้วยังไม่มีคู่!
“ขอโทษครับ คุณมีคู่หรือยัง?” ผมแกล้งถาม
“หื๋อ... คู่? คู่อะไรหรือ!” เธองัวเงียและยังขยี้ตาอยู่ในขณะที่ถาม... พอเห็น
ผมถนัดๆ เธอก็แสดงอาการอายที่ถูกคนอื่นเห็นหน้าตอนพึ่งตื่นนอน... แต่ส าหรับผมแล้ว
อากัปกริยาที่เธอท าทั้งหมดมันดูน่ารักมาก
“อาจารย์ให้จับคู่ท างานชิ้นใหญ่ส าหรับวิชานี้ครับ ผมยังไม่มีคู่ท างานนี้เลย...
คุณมีหรือยัง?” ผมยังคงแกล้งไก๋ไปเรื่อยโดยพยายามซ่อนรอยยิ้มที่มุมปาก ยังไงๆเธอก็ไม่มี
ทางมีคู่แน่ๆ เพราะคนอื่นในห้องไม่เหลือใครแล้วนอกจากผม
“อืม.... เรายังไงก็ได้แล้วแต่นาย... อ้อ! เกือบลืมถามไปนายชื่ออะไร?” เธอ
พูดด้วยส าเนียงแบบผู้ชายชอบพูดกัน มาตอนนี้ผมเริ่มเชื่อเจ้าทรีชัยบอกแล้วว่าเธอเป็นทอม
จริงๆ แต่เรื่องนั้นผมสนใจซะทีไหนกันล่ะ!
“ผมชื่อ นิพ ยินดีที่ได้รู้จัก” ผมเลียนแบบหนังฝรั่งโดยยื่นมือให้เธอจับ
“เช่นกัน.. เราชื่อ เอม ฝากตัวด้วยนะ” ผมเห็นเธอยิ้มในท่าทางของผม
ก่อนที่จะยื่นมือมาจับมือผมเขย่าเบาๆ
จากวันนั้นแทบทุกวันในช่วงการเรียนภาคฤดูร้อนเราสองคนก็ต้องไปที่ไหนๆ
ด้วยกันเสมอ ถึงสถานที่ไปหลักๆนั้น มันจะเป็นห้องสมุดเพื่อค้นคว้าหาข้อมูลเพื่อท างานก็ตาม
ที แต่ยิ่งนานด้วยความใกล้ชิดเราก็ยิ่งสนิทสนมกันขึ้นทุกที อาจจะเป็นเพราะเอมเป็นคนที่เข้า
กับคนง่ายด้วยนิสัยเหมือนกับเด็กผู้ชายที่ไม่ถือตัว และคุยสนุก ท าให้ในเวลาไม่นานเราก็
สามารถหยอกล้อเล่นหัวกันได้โดยไม่ขัดเขิน.... แต่ที่แย่! มันก็คือความรู้สึกข้างในใจของผม ที่
นับวันมันจะยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อยๆตามระยะเวลา จนแทบจะระงับไว้ไม่ได้อยู่แล้ว..!!
“มาขลุกท างานทั้งวันกับเราแบบนี้ แฟนไม่ว่ารึไง?” เธอถามขึ้นลอยๆในวัน
หนึ่ง ตอนนั้นผมก าลังใช้ปากกาเคมีตัดขอบกรอบภาพอยู่ ผลของค าพูดนั้นมันท าให้ผมมือผม
กระตุกพรือท าให้ผลที่ตามมาคือ รอยปากกาเคมีที่ขีดเป็นเส้นยาวตัดกึ่งกลางของภาพนั้น....
ผมมองหน้าเธออย่างงงๆ คนบ้าอะไรยิงค าถามได้เจ็บตรงใจดีแท้!!
ห้องสมุดประชาชนอ าเภอโชคชัยจังหวัดนครราชสีมา BY นัฐรินทร์
