Page 5 - บันทึกรักของชายผู้ไม่เคยรักใคร (กู้คืน)
P. 5

5


                               “เป็นอะไรน่ะ?” เธอถามซ้ า เมื่อเห็นผมนิ่งไม่ยอมตอบ

                               “แฟนเฟินมีที่ไหนกัน!... โสดจ้ะโสด แต่ไม่ค่อยจะสดเท่าไหร่นะ” ผมแกล้งพูด
               แล้วหัวเราะกลบเกลื่อนความรู้สึกบางอย่างที่อยู่ในใจ
                               “โห...!! เรียนระดับมหาวิทยาลัยแล้วยังอุส่าห์เป็นโสดอีก กึ๋น...น่ะ! มีบ้าง

               หรือเปล่าเราน่ะ?” เธอพูดข าๆเชิงล้อเลียน แต่มันท าให้ผมรู้สึกฉุน

                               “ครับๆ ก็ใครมันจะไปหอบแฟนได้ทีละสองสามคนเหมือนใครบ้างคนล่ะ

               ครับ!” ผมบ่น

                               “หมายถึงใคร?” เธอดันได้ยิน และถามผมอย่างห้วนๆ
                               “........” ผมเม้มปากสนิทโดยไม่ยอมตอบ

                               “อ๋อ...! หมายถึงเอ๋กับแนทน่ะเหรอ?  สองคนนั้นน่ะเพื่อนน่ะเพื่อนไม่ใช่แฟน

               ....” แล้วเธอก็หัวเราะ ผมก็เลยแกล้งหัวเราะตามน้ าไปด้วย แต่ในใจกลับลิงโลดยินดีที่ได้ยิน
               ค ายืนยันจากปากเธอเองว่าทั้งสองสาวที่เห็นในวันนั้นไม่ใช่แฟนร่วมเพศของเธออย่างที่ใครๆ
               เขาเข้าใจกัน....!!

                               ความสัมพันธ์ของเราเป็นไปได้ด้วยดี ในฐานะของเพื่อนที่ค่อนข้างสนิทกันจน

               สามารถคุยกันได้ในทุกเรื่อง เอมไว้ใจผมมากขึ้น ในขณะที่ผมเองก็ให้เกียรติเธอเสมอ! แต่แล้ว
               วันหนึ่ง จุดเปลี่ยนของความสัมพันธ์ของเราทั้งสองก็มาถึงโดยผมไม่เคยคาดคิดมาก่อน...!!

                               คืนนั้นเอมมาเคาะประตูห้องของผมที่หอพัก ตอนนั้นผมก าลังหลับอยู่จึงงัวเงีย
               ลุกขึ้นมาเปิดประตูในสภาพที่ผมเผ้าฟูฟ่องเหมือนหญ้าชี้ฟ้า.... พอเปิดประตูไปเจอเอมผมก็

               ต้องสะดุ้ง! เพราะไม่นึกว่าแขกที่มาเยือนยามวิกาลจะเป็นเธอไปได้
                               “งาย... เจ๊! มีอะไรรึดึกดื่นป่านนี้แล้ว?” ผมทักในขณะที่ก าลังพยายามปิด
               ปากหาว พอช าเลืองมองนาฬิกามันก็ชี้บอกเวลาว่าตีสองกว่าแล้ว ดึกป่านนี้ไม่รู้ว่าเธอยังมีธุระ

               อะไรอีก..!
                         “คอมฯ ที่ห้องเสีย ขอใช้เครื่องที่ของห้องนายพิมพ์งานต่อหน่อยสิ!.. เดี๋ยวเสร็จไม่

               ทันวันรายงาน” เธอพูดจบก็เดินผ่านผมเข้าไปในห้องหน้าตาเฉย ในมือหอบหิ้วสมุดจดและ
               แฟ้มงานดูพะรุงพะรัง ผมปิดประตูแล้วก็เดินกลับมานั่งบนเตียงมองดูแผ่นหลังน้อยๆของเธอ

               ที่ก าลังตั้งน่าตั้งตาพิมพ์งานลงไปในคอมพิวเตอร์อย่างตั้งใจ...!! ผมยิ้ม! ไม่ว่าจะเห็นภาพเธอที่
               ท างานอย่างตั้งอกตั้งใจท างานอย่างนั้นซักกี่ครั้งผมก็ยังรู้สึกมีความสุข ยิ่งการได้อยู่สองต่อสอง

               กับเธอในค่ าคืนแบบนี้มันก็ยิ่งรู้สึกโรแมนติคไปอีกแบบ...
                               ที่จริงในช่วงการเรียนภาคฤดูร้อนนี้ เธอก็มาที่ห้องของผมหลายครั้งแล้ว แต่

               ทุกครั้งที่เธอมาก็จะมีพวก “มาร” ติดตามมาด้วย ซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากบรรดาอดีตกิ๊ก


                                 ห้องสมุดประชาชนอ าเภอโชคชัยจังหวัดนครราชสีมา BY นัฐรินทร์
   1   2   3   4   5   6   7   8   9