Page 119 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 119
95
คําตอบก็คือ ตัวเราเป็นมายา ความคิดทั้งความมีและไม่มี
ไม่มีตัวตนก็จริง เกี่ยวกับ สิ่งต่างๆ ความ
แต่เราในฐานะมายานี่แหละ ปราศจากอดีตปัจจุบัน อนาคต
ยังมีจิต มีปัญญาในขั้นมายา ทั้ง3กาล ฯลฯ
เอาจิตมายาอันน้อยนิด
ที่เสมือนแสงฟ้าแลบแปลบๆ ■■บทเรียน#81 ■■
ในท ้องฟ้าแค่ชั่วแว็บเดียวนี่ ============
แหละอาศัยโอกาสแค่น้อยนิด ● เทคนิคเสริม
นี่แหละเรียกว่าต่อยอดไป การเข ้าถึงความว่างแท ้
พิจารณาความไม่มีตัวตนจริง คือ "หยุด หยุดให ้เป็น"
ของทุกสิ่งทั้งรูปทั้งนาม
ให ้ทะลุไปสู่อีกมิติอีกมิติหนึ่ง 1) การขจัดความคิด
คือความว่างแท ้ ซึ่งเป็นมิติที่ การหยุดความคิด
ละเอียดที่สุดที่อธิบายไม่ได ้ เป็นมายา แต่ก็ถือว่า
แต่มีอยู่จริง มีอยู่พร ้อมตัวเรา เป็นช่องทางเร ้นลับ
ตลอดเวลา ตรงหน้าเรา ที่มายา อย่างตัวเรา
จะต ้องเดิน
แต่เรามองไม่เห็นความว่างแท ้
หรือธรรมชาติแท ้ เพราะติดยึด 2) "การไม่แสวงหา
ปรุงเรียกว่า ในช่วงที่เรา คือการอยู่สงบ"
เป็นมายาอยู่นี้ มีช่องทาง"เร ้น ไม่จําเป็นที่จะต ้อง
ลับ"เรียกว่า"ปากทางแห่ง ขจัดความคิดหรือสิ่งต่างๆ
ความนิ่งเงียบ"ที่เราสามารถจะ ตะพึดตะพือ
แทรกตัวเข ้าไปในธรรมชาติ 3) "การหยุด หรือการหยุดคิด
แท ้ หรือธรรมชาติเดิมได ้ ต ้องหยุดให ้เป็น......"
โดยอาศัยกําลังธรรม กล่าวคือ ไม่สร ้าง"ความ
ธรรมชาติแท ้..... อยาก"ที่จะหยุดคิด
เป็นถิ่นเก่าที่เราเคยอยู่และ
จากมาโดยเพียงแต่เลิกยึดปรุง 4) จากข ้อ3) ก็คือ
และเข ้าไปในธรรมชาติแท ้..... "สร ้างจังหวะการหยุด
อย่างซึมซับเงียบกริบ โดยไม่มีการตั้งใจให ้หยุด"
ในความที่ปราศจากการ หรือเรียกว่าหยุดโดยฉับพลัน
เคลื่อนไหวของจิตโดย วิธีนี้คือ การลดกิเลส
เด็ดขาด ความที่ปราศจาก
