Page 116 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 116
92
กล่าวคือผลึกหรือตะกอนนั้น คําสอนหลวงปู่ ดูลย์ คํา
กลายเป็นความว่างแท ้ สอนอจ.ทั้ง77บท นับว่าเข ้าใจ
เข ้าถึงความว่างแท ้ นั่นเอง และเข ้าถึงความว่างแท ้แล ้ว
จนเข ้าใจเข ้าถึงลึกซึ้ง พวกเรา ก็ยังมีหน้าที่สุดท ้าย
ในสัจธรรมสูงสุด อีกอย่างหนึ่ง คือต ้องผลัก
ในประโยคที่ว่า... ความรู้คําสอนทั้งหมดเกี่ยวกับ
ความว่างแท ้ เข ้าสู่ความว่าง
"พวกเธออาจพูด..... แท ้ หรือเรียกว่า ปล่อยวาง
ได ้ตลอดทั้งวัน ความรู้คําสอน เรื่องความว่าง
ถึงกระนั้นก็จะมีอะไรบ ้าง แท ้ทั้งหมดเสียจึงจะถือว่าเข ้า
ที่ได ้พูดออกมา" สู่ความว่างแท ้โดยสมบูรณ์
"พวกเธออาจฟัง..... เหตุผลคือ ไม่ว่าจะสอนได ้ดี
ไปได ้ ตั้งแต่เช ้ าจนพลบคํ่า ขนาดไหนจะทําได ้ก็แค่
ถึงกระนั้นก็จะมีอะไรบ ้าง ใกล ้เคียงที่สุดกับความว่างแท ้
ที่เธอได ้ยิน" เท่านั้น
จึงเป็นที่มาของบทเรียน
บทก่อน คือบทเรียน#76 ต่อเมื่อเราพลิกจิต ผลักเอา
ที่ว่า.... สิ่งที่เรียกว่า กําลังธรรมสูงสุด
สองอย่าง คือ
"เพียงอ่านหรือฟัง ก็ว่างได ้" 1) ความเข ้าใจเข ้าถึง
■■บทเรียน#78 ■■ ความว่างแท ้ว่า ทุกสิ่ง
=========== ทั้งรูปและนาม ไม่มีตัวตนจริง
●"หน้าที่สุดท ้าย ของพวกเรา เป็นมายา
คือ เมื่อรู้แล ้ว ก็ผลักความรู้ 2) ความรู้และคําสอนเกี่ยวกับ
หรือปล่อยวางคําสอนทั้งหมด ความว่างแท ้ทุกอย่าง ทุกเรื่อง
เกี่ยวกับความว่างแท ้ ไม่มีเว ้น(ซึ่งก็ยังถือว่าเป็นนาม
เข ้าสู่ความว่างแท ้ " บัญญัติ
อธิบาย เมื่ออ่าน ยังคงเป็นมายา ไม่มีจริง)
หรือฟังคําสอนฮวงโป
แล ้วแทรกตน เข ้าสู่ธรรมชาติ
แท ้หรือความว่างแท ้ ที่ไม่มี
อะไรเลย
