Page 129 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 129
105
ต่างๆ เช่นการเกิดแก่เจ็บตาย กับปรัชญาความว่างแท ้
จากการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
ก็จะเหมือนกับว่าเรา
8) หากท่าน ยังไม่เข ้าใจเข ้าถึง
ไม่ตั้งตนอยู่ในความประมาท ความว่างแท ้
ในการดํารงชีวิตท่านก็จะเห็น
เองว่าควรจะคิดตื้นๆหรือคิดให ้ ยังทําตัวแปลกแยก
ลึกลงไปอย่างผู้รู้เท่าทันความ ไปจากความว่างแท ้จริง
จริงของโลก ยังขาดความมานะอดทน
ยังเหยียบเรือสองแคม
9) ดังนั้น จึงสรุปได ้ว่า ศรัทธายังไม่สมบูรณ์
"ความแยบคาย" เท่านั้น สติยังเลื่อนลอย ยังไม่เดินตาม
คือหัวใจของการพิจารณา เป้ายังมีความลังเลสงสัย
เพื่อจะรู้เท่าทันความจริงของ ซ่อนอยู่ในใจลึกๆ ฯลฯ
โลก สิ่งเหล่านี้ เป็นตัวถ่วง
ไม่ให ้"เข ้าถึง"ได ้โดยง่าย
■■บทเรียน#89■■
============== 2) ดังนั้นเราจึงต ้องปฏิบัติตน
●"ทําตัวกลมกลืน ให ้กลมกลืนกับความว่างแท ้
กับความว่างแท ้" เพื่อเป็นแรงเสริม ให ้เข ้าถึงได ้
*อธิบาย: ไวๆ
1) หมายถึง หากเราพอ" 3) นั่นคือการปฏิบัติตนทาง
เข ้าใจและเริ่ม"เข ้าถึง" กายให ้กลมกลืน ได ้แก่การกิน
ธรรมชาติแท ้" คือ"กิรเพื่ออยู่ มิใช่อยู่เพื่อกิน"
หรือ"ความว่างแท ้" หรือการนุ่งห่ม การมีบ ้านพัก
ตามบทเรียน#18 บ ้างแล ้ว อาศัยก็ไห ้พอดีๆ ไม่ฟุ่ มเฟือย
ฯลฯ เป็นต ้น
วิธีที่เราจะเข ้าถึงเป้าหมาย
ได ้เร็วขึ้น ก็คือ... 4) ยิ่งเป็นการบูรณาการ
ในการดํารงชีวิตประจําวัน ทาง"ความคิด"ให ้กลมกลืน
ในฐานะปุถุชนคนธรรมดา เข ้ากับทางๆนี้ หรือความว่าง
คนสามัญ แท ้ก็คือการให ้ความคิดของ
หากเราไม่ทําตัวให ้กลมกลืน เราทุกๆความคิด ให ้กลมกลืน
