Page 223 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 223
11
ในความเป็นอนัตตา ของท่าน
ยังไม่สุกงอมหรือยังไม่ตกผลึก การทําความดีประเภทอื่นนั้น
ยังเห็นเป็นเพียงเรื่องผิวเผิน โดยเฉพาะในเรื่องจิตว่างนี้
ต่างหาก แต่ถ ้าท่าน เป็นการเข ้าถึงอนัตตาอีกวิธี
น้อมเอาความตายมาคิดประจํา หนึ่งให ้เข ้าถึงการปล่อยวางละ
ลงลึก เห็นสัจธรรมข ้อนี้ ลดกิเลสย่อมไม่เป็นการสุ่ม
จนเป็นสิ่งที่ประทับในจิต เสี่ยงแต่อย่างใด
ตลอดเวลาแล ้ว สําหรับผู้ที่มีหัวใจเป็นธรรม...
ท่านก็จะเปลี่ยนมุมมอง และไม่มีอคติ...
ไปตลอดกาลมันเป็นเรื่องนอก ถ ้าจะสุ่มเสี่ยง ก็อาจจะสุ่ม
กรอบที่เคยอยู่ในกรอบ เสี่ยงต่อการเข ้าถึงธรรมะ
ในสมัยพุทธกาล ได ้อย่างรวดเร็ว(sudden)
การได ้ฟังธรรมโดยแยบคาย กระมัง...
ในประโยคเดียว แล ้วเข ้าถึง
ก็มีอยู่ เพราะบุคคลมี4เหล่า **การเข ้าถึงจิตว่างสูงสุด
ปัญญาเข ้าถึงธรรมไม่เท่ากัน ================
จิตว่างสูงสุด เป็นเพียง
ถ ้าท่านและใครๆอีกหลายคนที่ ทางเลือกสายหนึ่ง ที่เป็น
ยังมีจริตที่ติดอยู่ในกรอบเดิมๆ ปัจจัตตังโดยแท ้ใครทําใครได ้
มีการเข ้าถึงธรรมะ แต่ละข ้อ มิได ้มุ่งหมายจูงใจให ้ใครมา
อย่างเป็นขั้นเป็นตอน ในทางสายนี้ แล ้วแต่จริต
ท่านก็จะไม่เห็นด ้วยในข ้อ ของแต่ละบุคคล ถ ้าชอบสาย
ที่อจ.กล่าวเพราะตั้งแต่เกิดมา ใดก็ดีทั้งนั้น เพราะเป็นทาง
ก็ได ้ยินได ้ฟังกันมาอย่างนั้น ให ้ละกิเลส อนุสัยกิเลส
ทุกวัน มีมาก่อนเกิดเสียอีก ให ้คนทําดี ให ้คนค ้นคว ้า
ก็ปฏิบัติต่อไปเถิดครับ หาทางพ ้นทุกข์.
เพราะเป็นเรื่องของความดี
เป็นเพียงบอกให ้ทราบว่า
การทําความดี ไม่เอาเวลาไป มีทางเลือกให ้เลือก
ทําชั่วดื่มเหล ้าเมายา อีกทางหนึ่งเท่านั้น
ไม่ควรจะมีการกีดกันหรือ ทําแล ้วมีข ้อดีอย่างไร?
แบ่งชั้นของการทําความดี ทําเองได ้เอง เป็นปัจเจก.
ซึ่งเป็นกิเลส การถือตนชนิด
หนึ่ง *ธรรมะน่าคิด*
