Page 358 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 358
146
จิตไม่ต ้องสัมผัสกับสิ่งใด ไม่ ที่เราส่งเข ้าไป ทําให ้เกิดความ
ว่าจะเป็นรูปเสียงกลิ่นรส ล่าช ้ า เพราะเราและเขา ต่างก็
สําคัญที่สุดก็คือ ไม่ต ้องสัมผัส รู้ไม่ทันเช่นเดียวกัน ว่าต่างก็
กับความคิดของตนเอง เป็นแค่มายา ในระดับสมมุติ
คือหยุดคิด หยุดเคลื่อนไหว ความจริงคือทุกสิ่งไม่ใช่ตัวตน
จิต ปล่อยให ้ธรรมชาติ และไม่มีอยู่จริง
ทําหน้าที่ของมันเอง
แต่ครั้น อจ. ถ่ายทอดความ
เหตุที่ อจ.บอกกล่าวเช่นนี้ ก็ ว่างแท ้เข ้าไป คือทุกสิ่งไม่ใช่
เพราะได ้จาก ประสบการณ์ ตัวตน เป็นความว่างที่ไม่
ตรงของ อจ.เอง จากการส่ง เคลื่อนไหว โรคร ้ายทั้งตัว
จิตไปบําบัดรักษาผู้ป่ วยตลอด ตลอดความปวดเจ็บทั้งตัวที่
ยี่สิบกว่าปี หลายแสนคน เรื้อรัง มานับสิบปี ก็พลันสลาย
ได ้ผลแตกต่างกันชัดเจน หายไปอย่างรวดเร็ว โดยได ้
ประเมินจากจิตสัมผัสของ
หากส่งจิตที่ยึดปรุงความเป็น ตนเองว่า กลุ่มของกระแสโรค
ตัวตน เช่น ต่างๆ ได ้หายไปภายใน 30
ผู้บําบัด (ตัวตน) อยาก (ตัว วินาที เมื่อสอบถามผู้ป่ วยทุก
ตัวตนอยาก) ให ้ผู้ป่ วย รายหลังการบําบัด ก็ได ้
(ตัวตน) หาย (ตัวตนหาย) คําตอบเดียวกันว่า เบาสบาย
จากโรคหรือเชื้อโรค (ตัวตน) หายปวดทั้งตัว ไม่ว่าจะเป็น
ฯลฯ โรคใดๆ ก็เกิดจากกรรมหรือ
เช่นนี้ ก็จะเป็นการใช ้ จิตเพียง เชื้อกรรม เมื่อเชื้อกรรมสลาย
แค่ระดับจิตละเอียด โรคก็เบาบางหรือสลาย
หรือระดับอภิญญา เท่านั้น หายไปทุกราย แต่หากเคยทํา
เช่นนี้ ก็จะเกิด การใช ้ ตัวตน กรรมไว ้ต่อเนื่อง กรรมใหม่
การที่ตัวตนต ้องเพ่งจิต อาจจะเข ้ามาอีก แต่ก็จะเบา
ใช ้ วสี กสิณ มโนมยิทธิ ฯลฯ บางลงไป แล ้วแต่กรรมหนัก
ก็จะต ้องเหนื่อย และล่าช ้ า เบา และช่วงความถี่ของการ
ยืดเยื้อ เพราะอย่าลืมว่า เชื้อ ทํากรรม ก็ต ้องบําบัดซํ้าอีก
โรค นั้นก็เป็นพลังลบ บ ้าง
ที่มีมิติเป็นจิตละเอียด ก็จึงเกิด
การต่อต ้านพลังจิต เป็นเรื่องที่มหัศจรรย์ และไม่
น่าเชื่อ ว่าธรรมะ ที่เป็น
