Page 67 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 67
43
หรือเรียกว่าอยู่ในโหมดอัตตา **บทเรียน#36
นั้น บางครั้งเราก็อาจมีโหมด ===========
อนัตตาเข ้าไปปะปนบ ้าง ช่วย *การจัดกระดูกทั้งร่างกาย
รั้งอัตตาให ้น้อยลงๆ (การจัดสมดุลทั้งร่างกาย)
ภายในเวลาเพียงชั่วพริบตา
จนกว่าเมื่อใดโหมดอนัตตา ด ้วยพลังจิตว่าง....**
จะเข ้าไปแทรกแซงโหมดอัตตา *ข ้อมูลในเรื่องนี้
จนอนัตตามากกว่าอัตตา ---------------------
1) คนเราเกิดมา ส่วนใหญ่แล ้ว
นั่นเท่ากับอนัตตาเริ่มเข ้าไป ไม่เคยสํารวจตนเองว่า
แย่งพื้นที่ของอัตตา ทําให ้ สองซีกของร่างกายของตน
ความเห็นแก่ตัวลดลงๆ จะไม่สมดุลกัน คือแขน ขา
นั่นเท่ากับ เราท่านเริ่มมองเห็น ไหล่ สะบัก เอวฯลฯ ยาว
เค ้าลางๆแห่งการชนะใจ หรือสูงตํ่า ไม่เท่ากัน
ตนเองแห่งการละมายาละ บางคนต่างกันในระดับ
ตัวตนออกไปๆก็จะเข ้าถึง ซ.ม. บางคนต่างกันเป็นนิ้ว
อนัตตาได ้มากขึ้นๆก็จะถึง และแทบทุกคน กระดูกสัน
ความสมบูรณ์แห่งอนัตตาใน หลังจะคดงอ มากน้อยต่างกัน
ที่สุดก็ด ้วยหลักคิด แห่งการ ทําให ้การดํารงชีวิตของแต่ละ
รู้ตัวทั่วพร ้อมว่าขณะใด เราอยู่ คนต ้องปรับสมดุลกันเอาเอง
ในสภาวะหรือโหมดใด เช่นต ้องเดินแบบโยกเยก
กระโผลกกระเผลก เสียบุคลิก
เป็นโหมดอัตตาล ้วนๆ มิหนําซํ้า ยังทําให ้อวัยวะ
หรือเป็นโหมดอนัตตาล ้วนๆ บางส่วนเช่นขา เข่าฯลฯบาง
หรือเป็นโหมดทั้งสองอยู่ ซีก ต ้องถูกใช ้ งานมากเกินไป
ร่วมกันกําลังเกลื่อนกลืนกัน ในการเคลื่อนไหวทําให ้ปวด
หรือโหมดใดมีประโยชน์ เจ็บเป็นประจํา เกิดการ
มากกว่าโหมดใดมีโทษ อักเสบ เกิดการสึกหรอ หรือ
มากกว่า เกิดพังผืด ทําให ้เสียวหรือเจ็บ
ตลอดเวลาที่เคลื่อนไหว
ให ้เปรียบเทียบกันดู ลักษณะการไม่สมดุล
แล ้วจะเกิดการละวาง จะสังเกตเห็นว่าบางคน
กันไปเอง ใส่รองเท ้าสึกไม่เท่ากัน
