Page 72 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 72
48
ไม่จําเป็น.. **บทเรียน#38
============
*ซึ่งการพลิกจิตนั้น "ไม่มีอะไร ที่ไม่เป็นมายา"
ก็เพียงแต่สร ้าง"กําลังธรรม"
อย่างเงียบและลึก แม ้แต่ความรู้ ที่เรียนกันมา
สามสิบกว่าบทที่อจ.สอนให ้
โดยการคิด การพิจารณา รวมทั้งคําสอนฮวงโป
คิดเท่าไรไม่รู้ ทั้งหลายทั้งหมดทั้งมวลนี้
หยุดคิดจึงรู้ ก็เป็นมายา คนสอนก็เป็นมายา
แต่ต ้องอาศัยคิด คนเรียนก็เป็นมายา
ไม่มีตัวตนอยู่จริงแต่อย่างใด
เข ้าใจ เข ้าถึงได ้ ด ้วยใจ ต ้องเข ้าใจ เข ้าถึงและตีให ้
จนตกผลึกตีให ้แตก ว่า.. แตกให ้หมดตลอดสายแบบนี้
ทุกสิ่ง ทุกอย่างเป็นมายา
ไม่มีตัวตนจริงจะด ้วยการ จึงจะได ้ชื่อว่าเข ้าถึง
พิจารณามรณานุสติ หรือตกผลึกอย่างแท ้จริง
อยู่เนืองๆหรือพิจารณา
ด ้วยธรรมข ้อใด หมดจด ปราศจากวิจิกิจฉา
ก็ตามแต่... ความลังเลสงสัย
อย่างสุดสายอย่างแท ้จริง...
*เมื่อถึงขั้นนั้นแล ้ว
เส ้ นบางๆ ที่กั้นไว ้ **บทเรียน#39
ไม่ให ้เห็นความจริงของโลก ===========
ก็จะหายไป โดยสิ้นเชิง "การเข ้าถึง
ชั่วงูแลบลิ้น
ในสมัยพุทธกาล ก็เป็นพลังจิตมหาศาลแล ้ว"
การได ้ฟังธรรม ความหมายข ้างต ้น
เพียงประโยคเดียว ตรงตัวแทบจะไม่ต ้องอธิบาย
แล ้วสําเร็จเป็นอรหันต์ได ้ ใดๆอีกแล ้ว
ก็ด ้วยเหตุฉะนี้แล...
การเข ้าถึงความว่างเดิมแท ้
หรือธรรมชาติเดิมแท ้
อย่างเงียบและลึก
