Page 75 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 75

51

               หรือเป็นธรรมชาติ                           ขณะหลับตา คือพิจารณา
                                                          อนัตตาคือ....

               ก็คือ การเป็นตัวของตัวเอง
               ปฏิบัติธรรมในทางๆนี้                       **ขณะลืมตา
               ได ้คล่องตัวขึ้น                           -------------------

               ไม่ต ้องเป็นกังวล                          เมื่อใดว่างจากธุระ
               กับเรื่องไม่เป็นเรื่อง                     ในชีวิตประจําวันแล ้ว
               หรือนอกเรื่อง อีกต่อไป                     ให ้หมั่นพิจารณาอนัตตา
                                                          อยู่เนืองๆโดยการรวบรวมสติ
               **บทเรียน#41                               สัมปชัญญะ มีการระลึก

               ===========                                การรู้ตัวทั่วพร ้อม ปฏิบัติ

               **"ปรับการดํารงชีวิตจริง                   ทั้งทางกาย วาจา ใจ
               ประจําวัน ให ้กลมกลืน                      ให ้เป็นไปในแนวเดียวกันหมด
               ให ้เข ้ากันกับธรรมะสูงสุด
               คือธรรมชาติหรือความว่าง                    คือความไม่มีตัวตนจริง

               เดิมแท ้"**                                ของทุกสิ่ง ทั้งรูปนาม
                                                          ความคิด
               *หลังจากการปรับสถานะของ                    ไม่มีตัวกู ของกู
               ความว่างเดิมแท ้ ให ้เป็น                  ไม่มีตัวมึง ของมึง

               ความธรรมดา                                 ไม่มีตัวตนจริง
               ตามที่มันเป็นอยู่จริง                      ของทุกๆสิ่ง
                                                          คือรูปนามความคิด
               ตามบทเรียน#40แล ้ว                         ทุกสิ่งล ้วนเป็นมายา

               ต่อจากนี้ เพื่อให ้ครบวงจร                 นั่นคือ ในฐานะที่เรา
               ในเมื่อเรามีการพิจารณา                     เป็นปุถุชน ที่ดํารงชีวิต
               อนัตตา หรือความไม่มีตัวตน                  อยู่ในโลกสมมติ

               จริงจากความตาย การเกิดขึ้น                 ในเมื่อทราบแล ้ว
               ตั้งอยู่ ดับไป แล ้ว ว่าเป็นของ            ว่าทุกสิ่งเป็นมายา
               ชั่วคราวเหลืออยู่อีกสถานะ                  ก็ให ้ปฏิบัติต่อกัน
               เดียวในทางๆนี้ คือการ                      ต่อทุกสิ่งอย่างแผ่วเบาที่สุด

               ดํารงชีวิตอยู่ในขณะลืมตาก็                 อย่างปราศจากกิเลส
               ต ้องเป็นไปในแนวเดียวกับ                   ราวกับว่าทุกๆสิ่ง มันเป็นก ้อน
                                                          ขนมปังเปียกนํ้าที่จืดชืด
                                                          ไม่น่าสนใจ
   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80