Page 78 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 78

54

               ตัวตนที่แท ้จริงของตนเอง                   อจ.ได ้อ่านบทความเรื่อง
               อย่างสุดขั้ว เป็นอย่างไร                   "เลิกเสแสร ้ง"

                                                          ของคุณขวัญ เพียงหทัย
               "เลิกเสแสร ้ง"                             และรู้สึกประทับใจ
               ครั้นแล ้วเรา จะได ้อยู่กับ"ความ           แล ้วนํามาต่อยอดกับเรื่อง

               จริง"ทุกอณูแห่งความจริง ทุก
               ช่วงแห่งลมหายใจจริงๆ  ไม่มี                "ความว่าง"บทนี้
               มายา  แห่งการลวงจิตตนเอง                   โดยเรียบเรียงใช ้ ถ ้อยคํา
               มาแย่งใช ้ พื้นที่ ตลอดกาลนิ               ของอจ.เอง

               รันดร์......./
                                                          ขอขอบคุณ คุณขวัญ
               2) แต่ถ ้าตนเอง เป็นความว่าง               เพียงหทัย เป็นอย่างสูง)
               ล่ะ ความไม่มีตัวตนจริงล่ะ

               ทุกสิ่ง ทั้งรูปทั้งนาม เป็นความ            **บทเรียน#44
               ว่างไปหมดล่ะ                               ===========
               ก็มีอยู่ทางเดียว  คือแสดง                  "หนึ่งล ้านล ้านของสิ่งที่ดีที่สุด
               ตัวตนจริงๆ  ความว่างจริงๆ                  ในโลกสมมติ ก็ยังไม่เท่ากับ

               ออกมา...ทุกอณู  ทุกช่วงแห่ง                หนึ่งว่างของวิมุต"
               ลมหายใจมันคือความว่างจริงๆ                 บทเรียนนี้ มีเนื้อหาต่อจาก
               ชั่วกาลนิรันดร์ไม่หลอกลวง                  บทเรียน#43

               ตนเอง ไม่หลอกลวงผู้อื่น ไม่
               ใช ้ พื้นที่แห่งชีวิต ให ้สิ้นเปลือง       ซึ่งพูดถึงวิธีคิด
               ด ้วยภาพมายา ชักกระตุก ชัก                 เรื่องให ้เลิกการเสแสร ้ง
               กระตุกอีกต่อไป ....
                                                          การแสดงออกภายนอก

               "เลิกเสแสร ้ง"                             ให ้ตรงไปตรงมากับ
               คงเหลือไว ้แห่งภาพความจริง                 จิตวิญญาณภายใน
               ที่บริสุทธิ์...คือความว่างที่ไร ้          แล ้วอจ.สอนต่อว่า

               ร่องรอย ไร ้ความสับสน                      ถ ้าภายในลึกซึ้งอยู่กับ
               ไร ้อนุภาคใดๆ  แม ้เพียง                   ความว่าง สิ่งที่แสดงออก
               ปรมาณูเดียว ตลอดไป ทั้ง                    ภายนอกที่ดีที่สุด ก็คือความ
               ชีวิตชั่วกาลนิรันดร์./                     ว่างคือว่างจากการเสแสร ้ง

                                                          และการไม่เสแสร ้ง
               (ป.ล.บทเรียนบทนี้
   73   74   75   76   77   78   79   80   81   82   83