Page 59 - เรียงความส่งครู
P. 59
58 เรียงความ...ส่งครู หนังสือที่ระลึกงานเกษียณอายุราชการแม่ครูสุพิศ พิริยะพันธุ์สกุล
หนูชอบไปซื้อน้้ายาล้างถ้วยบ้านตาปั๋นค่ะ...
ครูขำ ตะก่อนทุกเช้ำตอนเข้ำแถว แล้วครูขึ้นพูดหน้ำเสำธง ควำมรู้สึกของหนูตอน
นั้น "หนูอยำกนั่งเข้ำแถวอยู่ข้ำงหลัง"เพรำะถ้ำได้อยู่ข้ำงหลัง หนูสำมำรถอู้แล้วก็เล่น
กับเพื่อนๆ โดยกำรดึงหญ้ำเจ้ำชู้แล้วรีดน้ ำมันออกมำใส่หัวนมอันน้อยๆ แล้วมันจะ
รู้สึกเย็นๆ หนูไม่ได้ทะลึ่งนะค่ะ แต่มันเป็นควำมซนและควำมสุขของเด็กป.1 หลำยๆ
คน แต่ด้วยวำสนำแล้ว หนูสูงเกินเสำหลักลำยน้อยเดียวเอง ครูเลยต้องจับหนูมำอยู่
หน้ำเสมอ แล้วหนูจะท ำทีว่ำตั้งใจฟังเป็นเด็กดีมำกค่ะ แล้วพอมีเทศกำลงำนฟ้อน
หนูก็จะโดนจับมำฟ้อนอยู่ข้ำงหน้ำอีกตำมเคย หนูเลยคิดว่ำหนูคงฟ้อนสวย เลยลืม
คิดไปเลยว่ำ เห้ย!!!!!ตัวเองเตี้ยนี่หว่ำ5555
แล้วอีกเรื่องหนึ่ง หำกวันใดถึงเวรล้ำงถ้วยครู วันนั้นหนูจะอำสำมำเก็บกับข้ำวครู
ก่อนเลย เพรำะหนูรอกินกับข้ำวที่เหลือของครู 55เพรำะมันอร่อยมำกๆ แล้วหำก
ล้ำงถ้วยอยู่ดีๆ แล้วน้ ำยำหมด หนูก็จะอำสำไปซื้อน้ ำยำล้ำงจำนบ้ำนตำปั๋น เพรำะ
หนูจะได้ค่ำขนม2บำท หนูจะหยิบมำม่ำซองนั้นมำกิน มันเป็นอะไรที่มีควำมสุขมำกๆ
ค่ะ แล้วทอนเงินให้ครูโดยที่ครูไม่ถำมถึงเงินที่หำยไปเลย เพรำะครูใจดีมำกๆ แล้วหนู
ก็ตั้งใจเรียน จนได้ดีมำทุกวันนี้ค่ะ ตอนนี้หนูก็ได้เป็นแม่คนแล้ว ขอบคุณนะคะครูสุ
พิศ พิริยะพันธุ์สกุล
จำกใจ ด.ญ. ยุ้ย วัชรินทร์ ศรีขันทะ
หญิงวัชรินทร์ คุณครูชอบเรียกแบบนี้ค่ะ
รักและเคำรพค่ะ
