Page 64 - เรียงความส่งครู
P. 64
เรียงความ...ส่งครู หนังสือที่ระลึกงานเกษียณอายุราชการแม่ครูสุพิศ พิริยะพันธุ์สกุล 63
เอาชายเสื้อใส่ในกางเกง…
ครู คือ ผู้ที่คอยอบรมสั่งสอนลูกศิษย์ให้เป็นคนดี ให้วิชำควำมรู้แก่ลูกศิษย์
และครูก็เปรียบเสมือนพ่อแม่คนที่สองของเรำที่คอยดูแลเอำใจใส่ อบรมสั่งสอนลูก
ศิษย์ให้มีควำมรู้ ควำมสำมำรถ และครูก็ไม่หวังผลตอบแทนอะไรจำกลูกศิษย์เลย
ส ำหรับครูดีที่กระผมรักก็คือ คุณครูสุพิศ พิริยะพันธ์สุกุล เพรำะท่ำนเป็นคน
ที่อยู่ที่โรงเรียนบ้ำนน้ ำเปื๋อยมำนำนแล้ว และท่ำนก็ถือได้ว่ำเป็นคนเก่ำคนแก่ของ
โรงเรียนเรำเลยทีเดียว ท่ำนเป็นคนมีระเบียบ ขยันขันแข็ง ไม่ชอบปล่อยให้เวลำผ่ำน
ไปวันๆ จะหำงำนหรืออะไรมำท ำอยู่เสมอ ชอบช่วยเหลืองำน หรือกิจกรรมที่เป็น
ประโยชน์ต่อโรงเรียน เช่น ช่วยจัดนิทรรศกำร งำนวิชำกำร เป็นต้น และคุณครูก็รัก
ลูกศิษย์ของท่ำนทุกคนเหมือนกับลูกของท่ำนเอง ท่ำนอยำกให้ลูกศิษย์ของท่ำนเป็น
คนดี ตั้งใจเรียนหนังสือ และท่ำนก็ยังเอำใจใส่เกี่ยวกับควำมประพฤติของนักเรียนทุก
คน ให้ประพฤติอยู่ในกฎระเบียบวินัยของโรงเรียน ส่วนเรื่องกำรสอนของท่ำน คือ
ท่ำนเป็นคนที่สอนสนุก สอนให้กระผมอ่ำน-เขียนหนังสือได้ และมีอำรมณ์ขันอยู่
ตลอดเวลำ และท่ำนก็คอยให้ค ำปรึกษำในด้ำนต่ำงๆ แก่นักเรียน เช่น ด้ำนกำรเรียน
ด้ำนปัญหำส่วนตัว เป็นต้น แต่แม้ในบำงครั้งอำจจะดุด่ำหรือตี เรำบ้ำง กระผมโดน
บิดท้องอยู่เป็นประจ ำเพรำะชำยเสื้อออกนอกกำงเกง จนปัจจุบันเวลำชำยเสื้อออก
นอกกำงเกงก็จะรีบเอำใส่ให้เรียบร้อยทันที ที่เรำโดนดุด่ำก็เป็นเพรำะท่ำนรักเรำ
อยำกให้เรำได้ดีกันทุกคน
ผมจ ำได้ตั้งแต่นั้นมำจนถึงปัจจุบัน ซึ่งครูสุพิศเรียกได้ว่ำเป็น “แม่” คนที่ 2
ของศิษย์บ้ำนน้ ำเปื๋อยทุกคน ทุกรุ่นถึงแม้ว่ำจบไปประกอบอำชีพส่วนตัวหรือว่ำไป
ศึกษำต่อต้องกลับมำขอค ำแนะน ำ ค ำปรึกษำจำกครูมำโดยตลอด ทั้งๆ ที่มีหน้ำที่
รับผิดชอบศิษย์รุ่นน้องๆ อยู่ ศิษย์รุ่นพี่มำขอค ำปรึกษำก็ไม่เคยบ่นว่ำเหนื่อยกับศิษย์
ทุกๆ คนตลอดมำ จนผมได้ไปศึกษำทำงด้ำนวิชำชีพครู จนได้รับรำชกำรตำมที่
ต้องกำร จนได้มีอำชีพกำรงำนจนทุกวันถือว่ำได้ครูที่ดี
