Page 142 - แง่มุมความรัก
P. 142
พิธีฌาปนกิจศพของตาแล้วมะลิเดินไปยังเรือนหลังเล็กที่สร้างขึ้นเพื่ออุทิศให้
กับดวงวิญญาณของตา ภายในของบ้านหลังเล็กๆนี้ถูกบรรจุด้วยเครื่องใช้และ
ของกินมากมอบให้กับตา มะลิก�าลังมองแล้วนึกขึ้นได้ว่ายังขาดอีกสิ่งหนึ่งไป
กระถางเล็กๆ 2 ใบ ถูกวางไว้ที่เรือนหลังเล็กของตา ใบหนึ่งมะลิใช้ปลูกใบพลู
เพราะตาเป็นคนชอบเคี้ยวหมากคงขาดใบพลูไม่ได้แน่ๆ อีกใบหนึ่งเป็นต้นมะลิ
เอาไว้ให้ตาดูตอนคิดถึงมะลิ
สายลมเยือกเย็น และสถานที่ที่สงบที่สุด มะลิมองบันไดทอดยาวขึ้น
สู่เมรุถูกจัดด้วยดอกไม้อย่างงดงาม กรอบรูปของตาถูกจัดตกแต่งด้วยดอกไม้
หลากสีสันใบหน้าในรูปยังคงความเป็นผู้ชายมาดขรึม แต่แฝงด้วยรอยยิ้มเปี่ยม
ชีวิตชีวาก�าลังมองและทักทายแขกในงาน หลวงพี่โต้งเริ่มสวดมนต์ท�าตามพิธี
จนเสร็จ จึงเปิดโรงศพเพื่อบอกลาตาครั้งสุดท้าย ภาพใบหน้าของตาไม่เหมือน
กับในกรอบรูปเลยเพราะร่างของตาไม่มีชีวิต ไม่สามารถรับรู้อะไรได้อีกแล้ว
“ดวงตะวัน และดวงจันทร์ยังคงท�าหน้าที่ของมันเหมือนเดิม ทุกสิ่ง
บนโลกก็ด�าเนินชีวิตตามปกติ ท้องฟ้าก็คงยังเป็นท้องฟ้า แต่ท้องฟ้าในวันพรุ่ง
นี้ไม่มีตารวมอยู่ด้วยอีกแล้ว ”
มะลิมาส่งแม่ที่สถานีรถไฟกับลุง แม่ต้องกลับกรุงเทพเพื่อไปท�างาน
แม่บอกว่าต้องไปหาเงินเพื่อมาเลี้ยงดูมะลิให้เรียนจนจบ เพื่อจะได้มีงานดีๆท�า
มะลิจะไม่ได้ต้องล�าบาก
บรรยายกาศภายในบ้านเงียบสงบ ไม่มีวี่แววของผู้ที่มะลิรอคอยว่าเขา
จะกลับมาเหลือเพียงรอยอาลัยจางๆที่ยังคงอยู่ในใจของยายและมะลิ
ยายเล่าให้ฟังว่ากว่าตากับยายจะมีวันนี้ได้ช่างเหน็ดเหนื่อยเหลือเกิน
เมื่อสมัยยายเป็นสาวมาตาคอยมาขายขนมจีบยายอยู่ทุกวัน ตาเป็นคนใจดีมัก
ชอบช่วยเหลือผู้อื่นจึงท�าให้ยายประทับใจในตัวของตา แต่ตาเป็นแค่เด็กวัดที่
ก�าพร้าพ่อแม่จึงท�าให้พ่อของยายไม่ยอมรับตา เราสองคนจึงหนีออกจากบ้าน
มาตั้งหลักปักฐานอยู่ที่นี่ เราสองคนตั้งใจท�างานจนมีฐานะมั่นคง แล้วกลับไป
ขอขมาพ่อแม่ของยายที่กรุงเทพฯ ท่านทั้งสองจึงให้ตากับยายแต่งงานกัน
อัญชากานต์ โยมา 139
