Page 27 - แง่มุมความรัก
P. 27
ตอนที่เราไม่เหลือใคร
ตอนที่ถูกหักหลัง
ตอนที่ทุ่มเทพยายามอย่างหนักแต่ก็ท�าไม่ได้อย่างที่คิด
ตอนที่เราต้องท�าในสิ่งที่ไม่อยากท�า
แต่ส�าหรับฉันนั้น...ในตอนนี้ฉันรู้สึกแย่เพราะฉัน “คิดถึงบ้าน”
ทุกๆ คนคงเคยมีช่วงเวลาที่คิดถึงบ้านอยากกลับบ้านใจจะขาด
ใช่ไหมล่ะ จนคิดว่าถ้ามีพลังวิเศษที่สามารถเหาะได้ก็จะรีบเหาะกลับบ้าน
ทันที พูดง่ายๆ จะยอมท�าทุกอย่างให้ได้กลับบ้านนั่นแหละ แม้ในสมัยนี้จะ
เป็นโลกของอินเทอร์เน็ตที่สามารถติดต่อได้สะดวกและรวดเร็วขึ้นจน
สามารถโทรแบบเห็นหน้าได้ หรือที่เรียกว่า วิดิโอคอล มันก็ยังไม่คลาย
ความคิดถึงบ้านไปได้ ส�าหรับฉันการคิดถึงบ้านนั้นไม่ใช่สาเหตุจริงๆ หรอก
แต่จริงๆ แล้วฉัน “คิดถึงคนที่อยู่ที่บ้าน”
หลังจากฉันวางกระเป๋าเดินทางอันหนักอึ้งของฉันที่ห้องพัก ฉันก็
จัดการจัดของให้เป็นที่เป็นทาง
พอจัดของเสร็จฉันก็เกิดอาการจาม คัดจมูก น�้ามูกไหลเพราะ “ฝุ่น”
ในห้องจนเป็นภูมิแพ้ ห้องพักของฉันเป็นห้องที่ไม่ใหญ่ไม่เล็กเกินไป ก�าลัง
พอดีเลยแหละ มีห้องน�้าในตัว มีตู้เย็นขนาดเล็ก มีโทรทัศน์ และมี
เครื่องปรับอากาศติดอยู่บนผนังห้อง หลังจากจัดของเสร็จ ฉันมองออกไป
นอกหน้าต่างด้วยความเหงา ข้างนอกนั้นมีพระจันทร์เต็มดวงสาดแสง
สวยงาม แม้รอบๆพระจันทร์จะมีหมู่ดาวมาล้อมรอบก็ไม่อาจกลบ
ความสวยงามของพระจันทร์ได้เลย น�้าตาของฉันเริ่มไหลออกมาทีละน้อย
จากการมองดูพระจันทร์ ความรู้สึก “คิดถึงบ้าน” เกิดขึ้นมาอีกครั้ง
ฉันชื่อ สิตางคุ์ ที่แปลว่า พระจันทร์ พ่อกับแม่ของฉันบอกไว้ว่า
“พระจันทร์เป็นสิ่งแทนใจของพ่อกับแม่ เวลาเราคิดถึงกันก็มักจะมองพระจันทร์
เพราะพระจันทร์มักจะคลายความเหงาของเราเสมอ”
24 สานกล้าวรรณกรรม 4
