Page 28 - แง่มุมความรัก
P. 28
ฉันคิดในใจ พระจันทร์นะเหรอ ฉันดูเมื่อไรก็เห็นอยู่คนเดียวโดดเดี่ยว
ทุกที คงจะเหงาน่าดูเลยสิ ฉันคิดเช่นนั้นมาโดยตลอด
จนถึงวันนี้
เหตุการณ์ในวันนี้มันท�าให้ฉันมองพระจันทร์ในมุมที่ต่างออกไป
พระจันทร์ไม่ได้อยู่คนเดียวมาตลอดหรอก ถ้าหากเรามองดูรอบๆพระจันทร์
จะเห็นท้องฟ้าที่คอยโอบอุ้มค�้าชูไม่ไปไหน ถึงแม้ว่าท้องฟ้านั้นจะไม่เด่นเท่า
พระจันทร์ แต่ท้องฟ้าก็ยังคอยดูแลพระจันทร์อยู่ไม่ห่าง เปรียบเสมือนตัวฉัน
ที่มีพ่อแม่คอยดูแลอยู่ไม่ห่างเสมอ
“ติ๊งๆๆ” เสียงข้อความจากโทรศัพท์มือถือของฉันดังขึ้นเสียงนี้ได้
ท�าลายความเงียบในห้องพัก
“เป็นยังไงบ้างลูก” มันคือข้อความจากแม่ของฉัน
“อยู่ได้ไหมน่ะที่พัก”
“แม่เป็นห่วงลูกนะ” ฉันได้บอกกับแม่ไปว่าฉันเป็นภูมิแพ้
สิ่งที่ฉันอยากจะท�าในตอนนี้คือ ฉันอยากกลับบ้านมาก อยากให้แม่
รีบมารับ ฉันรู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว จิตใจของฉันในตอนนี้ห่อเหี่ยวและอ่อนล้ามาก
“อย่าลืมกินยาล่ะ...อดทนนะลูก”
ความห่วงใยที่แม่ส่งผ่านทางตัวหนังสือในข้อความเพียงไม่กี่ประโยค
ท�าให้ฉันรับรู้ถึงความห่วงใยจากทางไกลที่แม่มีให้ หลังจากคุยกับแม่เสร็จฉัน
ก็ซับน�้าตา ลุกไปทานยา และนั่นท�าให้ฉันเริ่มคิดได้
ฉันต้องผ่านมันไปให้ได้ เพราะในเมื่อฉันตัดสินใจที่จะมาแล้ว ฉันจะ
กลับไม่ได้ สิ่งที่เราท�าได้ดีที่สุด ณ เวลานี้คือ เราต้อง “ยิ้ม” รับและผ่าน
ช่วงเวลานี้ไปให้ได้ แม้ว่าช่วงเวลาเหล่านี้จะมีความเศร้าและความเสียใจ
มากแค่ไหน หากเราเปลี่ยน “มุม” ที่จะมองและวิธีที่จะ “คิด” ใหม่
บางครั้งอาจมีความสุขน้อยๆ โผล่มาในเหตุการณ์เศร้าๆ จากเดิมที่เป็นสีด�า
เพียงแค่เติมสีขาวเปลี่ยนสีด�าได้ ถึงแม้ว่าอาจเปลี่ยนไม่หมด แต่อย่างน้อยก็
ถือว่าเราได้เปลี่ยนมัน
พรจิรา ศิริวัฒนา 25
