Page 80 - แง่มุมความรัก
P. 80
ความทรงจำาของภูตะวันและพัชรลดา
สิริยากร ปิงเมือง
ดวงอาทิตย์กลมโตสีส้มแดงเคลื่อนคล้อยต�่าลงทางทิศตะวันตก
บ่งบอกได้ว่าเวลาต่อจากนี้คือเวลาพลบค�่า
ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งมองไปยังเบื้องหน้าที่เต็มไปด้วยธรรมชาติที่
สวยงาม สวนสาธารณะที่ผู้คนต่างมาพักผ่อนหย่อนใจ ผู้คนต่างวัยโดยเฉพาะ
นักเรียนที่มาเที่ยวเล่นกัน บ้างก็มาปั่นจักรยาน บ้างก็มาเป็นคู่รัก บ้างก็มากับ
เพื่อนสนิท ท�าให้สถานที่แห่งนี้ต่างเป็นสถานที่ที่ชื่นชอบของเด็กวัยรุ่นส่วนใหญ่
นัยน์ตาคมมองไปทั่วบริเวณแล้วระบายยิ้ม ยิ่งมองเด็กวัยรุ่นที่ก�าลัง
คุยเล่นกันสนุกสนาน หรือคู่รักที่เดินเล่นกันเป็นคู่ๆ ยิ่งท�าให้เขานึกถึงวันวาน
ความทรงจ�าที่เขาไม่เคยลืมมันแม้แต่วินาทีเดียว และเขา...ยังคงเฝ้ารอ ‘เธอคนนั้น’
ตลอดมา...
‘ตะวัน! ตื่นได้แล้วววว!!!’
เสียงตะโกนใสแจ๋วดังไปทั้งบริเวณ จนท�าให้เด็กชายที่นอนอยู่บนเตียง
ในบ้านชั้นสองลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ
“ตะวัน! สายแล้ว! จะเคารพธงชาติแล้วนะ!”
เสียงเตือนนั้นท�าให้เด็กหนุ่มเจ้าของชื่อ ‘ตะวัน’ หันไปมองนาฬิกาที่
เจ้าตัวตั้งไว้บนหัวเตียง ก่อนที่เจ้าตัวจะเด้งตัวลุกขึ้นทันทีเมื่อรับรู้ว่าตนนั้นได้
ตื่นสายเสียแล้วจริงๆ เพียงเวลาไม่ถึงสิบนาที ตะวันก็จัดการแต่งตัวเสร็จ
เรียบร้อย รีบวิ่งลงบันไดอย่างเร่งรีบ ก่อนจะออกทางประตูบ้านด้วยรอยยิ้ม
แหยๆ เมื่อเจอกับเด็กหญิงที่ชอบถักผมเปียสองข้างรอเขาอยู่เป็นประจ�า
ใบหน้าจิ้มลิ้มนั่นบ่งบอกถึงความไม่สบอารมณ์อย่างแรง
“ฉันตั้งนาฬิกาปลุกแล้วนะพัชร ท�าไมมันไม่ปลุกเลยอ่ะ” ตะวันฟ้อง
สิริยากร ปิงเมือง 77
