Page 82 - แง่มุมความรัก
P. 82
แต่กลับท�าตรงข้าม ขาสั้นๆ เตะถังขยะที่พัชรเก็บกวาดอยู่หลายนาทีล้ม
ระเนระนาด ท�าให้ขยะเกลื่อนห้องไปทั่วทุกทิศ จากที่ห้องใกล้จะสะอาดบัดนี้
กลับเละสกปรกกว่าเดิม
“เราเก็บอยู่ตั้งนาน เธอท�าแบบนี้ได้ยังไง!”
“ก็แล้วไง วันนี้เวรเธอ ไม่ใช่เวรเราสักหน่อย”
“นิสัยไม่ดี อ้วนแล้วยังจิตใจไม่ดีอีก แย่!” สุดท้ายเป็นพัชรที่ทนไม่ไหว
จึงตะคอกออกไป แม้จะรับรู้ลางๆ ว่าเดียร์คงตั้งใจมายั่วประสาทเธอแน่ๆ และ
แน่นอนว่าประโยคที่เปล่งออกไปท�าให้เดียร์ตวัดดวงตาตี่ๆ มาด้วยความโกรธ
จนท�าในสิ่งที่ขาดสติคือการผลักพัชรอย่างแรง ท�าให้เด็กสาวล้มลงทันที
“ยัยแห้ง กล้าว่าฉันเหรอ! ตายซะเถอะ!” เดียร์โกรธจัด ก่อนจะก้าว
ไปหมายจะไปตบตีพัชรทันที ดวงตากลมปิดเปลือกตาด้วยความหวาดกลัว
แต่ยังไม่ทันที่เด็กหญิงเดียร์จะก้าวไปถึงตัวของพัชร กลับถูกผลักกระเด็นออกไป
ท�าให้เดียร์ล้มลงอย่างแรงจนเจ้าตัวเจ็บระบมไปหมด
“อย่าท�าอะไรพัชรนะ!” เสียงของเด็กหนุ่มที่คุ้นเคยท�าให้พัชรต้อง
ลืมตาขึ้น ก่อนจะพบว่าเป็นตะวันที่มาช่วยตนเอง เดียร์มองตะวันด้วย
ความโกรธ ชี้นิ้วไปยังคนตรงหน้าอย่างคาดโทษ
“ตะวันเข้าข้างคนผิดนะ”
“เธอต่างหาก ออกไปจากที่นี่ซะ ไม่งั้นเราจะฟ้องคุณครูแน่ๆ ว่าเธอ
แกล้งพัชร” ตะวันเชิดหน้าใส่อย่างกล้าหาญ พัชรมองแผ่นหลังเพื่อนสนิท หัวใจ
ดวงน้อยๆเต้นแรงกระหน�่าเหมือนอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เหมือนกับมีแสง
ระยิบระยับโผล่ออกมารอบๆตัวของตะวัน ราวกับแสงนั้นเปรียบเสมือนเป็น
แสงของตะวันตามชื่อของเขา โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าเดียร์และลูกสมุนก�าลังวิ่ง
แจ้นออกไปแล้ว
“พัชร!” ตะวันหันมาหาเด็กหญิงทันที ก่อนจะวิ่งเข้ามาประชิดตัว
“เป็นอะไรมากรึเปล่า”
พัชรหลบสายตาทันทีเมื่อมองเห็นนัยน์ตาสีด�าสนิทจ้องมองมา ไม่รู้ว่า
สิริยากร ปิงเมือง 79
