Page 86 - แง่มุมความรัก
P. 86
มองมาด้วยเเววตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด ตะวันส่ายหน้า ยกมือสะบัดตาม
ด้วยท่าทีตะกุกตะกัก ยิ่งมองหน้าเธอใกล้ๆ เเบบนี้เเล้ว ตะวันก็ไม่เเปลกใจเลย
ว่าท�าไมหนุ่มๆถึงได้ตามจีบรสาเป็นว่าเล่น
“ว่าเเต่…น้องยกมาคนเดียวเลยเหรอ” เขาถาม รสาจึงพยักหน้าตอบ
ด้วยรอยยิ้มสดใสที่ไม่มีท่าทีจะโกหก
“หา! จริงดิ!”
“ใช่ค่ะ” เด็กสาวยิ้มตอบเเหยๆ ตะวันมองเเล้วนึกเอ็นดูนัก ก่อนจะ
ไปยกหนังสือออกมาครึ่งนึงจนมองเห็นใบหน้าสวยนั่นได้ชัดยิ่งขึ้น ตะวันยิ้มให้
กับคนตรงหน้า
“งั้นเดี๋ยวพี่ช่วยยกเอง” นั่นคือจุดเริ่มต้นของตะวันเเละรสา…
ตะวันตามจีบรสาตลอดมาตั้งเเต่วันนั้น ท�าให้พัชรรู้สึกว่าเวลาใน
การเจอตะวันมีน้อยลง ความสนิทก็น้อยลงไปด้วย เเต่พอมาเจอกันที ตะวันก็
จะมาเล่าเรื่องที่เกี่ยวกับรสาให้ฟังอยู่เสมอ เเละที่่เจ็บไปกว่านั้นคือเขาจะชอบ
มาปรึกษาว่าจะท�าอะไรกับรุ่นน้องคนนั้นดี ใช่ว่าเธอจะไม่เจ็บปวด เเต่ค�าว่า
เพื่อนที่มันค�้าคออยู่ ท�าให้พัชรจึงต้องท�าหน้าที่มันให้ดีที่สุด แม้ตนเองจะ
เจ็บปวดเจียนตายก็ตาม ในที่สุด…ก็ถึงวันที่พัชรไม่อยากให้เกิดขึ้น
“รสาตกลงเป็นเเฟนกับฉันเเล้วนะเว้ยพัชร!!” ค�าพูดที่บ่งบอกถึง
ความดีใจ ยิ่งท�าให้พัชรรู้สึกเหมือนกับว่าหัวใจหล่นฮวบลงไปกองกับพื้น ความ
เจ็บปวดกัดกินหัวใจจนเจ็บร้าว แต่ก็ท�าได้แค่เอ่ยแสดงความยินดีออกไปเท่านั้น
ข่าวลือดังไปทั่วโรงเรียน พัชรรู้สึกได้ว่ามีสายตาของเพื่อนๆ ในห้อง
มองด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสาร บ้างก็มองมาอย่างผิดหวัง
“พัชร…ไม่เป็นอะไรนะ” เพื่อนร่วมห้องที่เดินมาคุยด้วยได้หันมาให้
ก�าลังใจ
“เป็นอะไรล่ะ เราสบายดีนะ” เเม้พัชรจะตอบด้วยรอยยิ้มปกติ เเต่
ข้างในเธอมันเเทบแหลกสลายไป โดยเฉพาะส่วนตรงหัวใจของเธอ ใช่ว่าจะไม่รู้
ว่าเเตงโมเเละเพื่อนๆ ทั้งห้องมองเธอเพราะอะไรถ้าไม่ใช่เรื่องของตะวัน
สิริยากร ปิงเมือง 83
