Page 84 - แง่มุมความรัก
P. 84
แต่ไม่ลืมที่จะลากพัชรตามมาแล้วไปส่งคนตัวเล็กถึงที่โต๊ะ เหมือนเป็นกิจวัตร
ประจ�าวันไปแล้ว เมื่อเวลามาถึงห้องเรียนตะวันและพัชรจะต้องได้ยินเสียงแซว
แบบนี้ ตะวันก็ยิ้มรับด้วยท่าทางสบายๆ แต่กลับเป็นพัชรที่ใจเต้นเกือบทุกครั้ง
เมื่อถูกแซว ถ้าไม่ใช่เพราะความรู้สึกของเธอมันเป็นแบบนั้นจริงๆ...
เธอชอบตะวัน...ชอบมาตั้งนานแล้วด้วย...
แต่ถึงอย่างไร ความในใจก็คือความในใจ จะมาป่าวประกาศได้เสีย
อย่างไร ยิ่งถ้ามันถูกเปิดเผย พัชรก็ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์มันจะยังคงเหมือนเดิม
อยู่หรือเปล่า รู้แค่ว่าตอนนี้เธอต้องการจะเหยียบความลับนี้ไว้ลึกสุดของหัวใจ
เพราะถ้าบอกออกไป…ความเป็นเพื่อนของเราก็อาจจะจบลง เหมือนหลายๆ
คู่ที่เธอเห็นในเว็บไซต์ทางอินเทอร์เน็ต
“พัชรเร็วๆ สิ เดี๋ยวก็ได้กระโดดตบหรอก เร็วๆ” ในขณะที่เจ้าตัวก�าลัง
เหม่อลอยอยู่ กลับถูกเรียกขึ้นจากเพื่อนผู้หญิงที่ตนสนิทด้วย พัชรยิ้มให้ก่อน
จะพยักหน้าแล้วเดินออกไปตามเสียงเรียกเพราะกลัวโดนท�าโทษอย่างที่ว่า
“เฮ้ยตะวัน ตกลงมึงกับพัชรเป็นอะไรกันแน่วะ” หนึ่งสมาชิกในแก๊งค์
เอ่ยถามค�าถามที่คาใจมานาน และคาดว่าหลายๆคนคงอยากรู้ด้วย
“เพื่อนไงวะ จะเป็นอะไร” ตะวันตอบด้วยท่าทางนิ่งเฉย
“เพื่อนยังไงวะ เอาใจใส่กันขนาดนี้” ตอนนี้กลับเป็นเพื่อนอีกคนที่
ถามบ้าง
“เอ๊า! ก็เพื่อนจะเอาใจใส่กันไม่ได้เหรอวะ พัชรเป็นเพื่อนกูตั้งแต่สมัย
เด็กๆ นู้นละ จนมั่นใจเเล้วว่าคงจะเป็นเพื่อนตายกันแล้วด้วยซ�้า”
“แต่มันดูยังไงก็เกินเพื่อนว่ะ”
“ยังไงล่ะวะ” แม้เขาจะถามไปด้วยท่าทีนิ่งๆเหมือนเดิม เเต่ในใจกลับ
เต็มไปด้วยความหวาดหวั่นลึกๆ ที่เจ้าตัวก็ไม่แน่ใจกับตัวเองเหมือนกัน
เขาไม่รู้ว่ามันคืออะไรกันแน่ แต่ความรู้สึกนี้มันน่าอึดอัดเสียเหลือเกิน
“ก็...มันดูเป็นเหมือนแฟนกันมากกว่านะเว้ย อะไรจะเอาใจใส่กัน
ขนาดนั้น คุยหยอกเล่นอย่างกับแฟน อีกอย่าง...ผู้ชายกับผู้หญิงมันจะเป็นเพื่อน
สิริยากร ปิงเมือง 81
