Page 30 - มนุษย์
P. 30
ผ่านไปหลายปี เหล่านักวิทยาศาสตร์เข้าไปประชุมกันอย่างเร่งด่วน
“โอ้ย! เพราะพวก “ควาย”นั่นแหละท�าให้โลกของเราเกิดภัยพิบัติ
จ�านวนมาก ทั้งขาดแคลนอาหารเอย น�้าสกปรกเอย ไฟฟ้าใช้ไม่ได้เอย และทรัพยากร
ก็หมดไปอย่างรวดเร็ว ถ้าปล่อยไว้อย่างนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เรารักษามาจะถูกท�าลาย
หมดนะครับ” ชายหนุ่มพูด
“พวกผมก็คิดเหมือนกับคุณนั่นแหละ เพียงแต่ว่าเราจะใช้วิธีไหนล่ะที่จะ
ขับไล่พวกมันออกจากโลกของเราได้ เพราะพวกมันฉลาดมาก คงไม่หลงกลเราง่าย ๆ”
นักวิทยาศาสตร์คนหนึ่งพูดขึ้น
“ถ้าอย่างนั้นก็เอาแบบนี้สิครับ เราจะหลอกพวกมันมารวมตัวกันที่สถานีวิจัย
โดยอ้างว่า วันระลึกถึงวันที่พวกมันเข้ามาอาศัยอยู่ด้วยครั้งแรก พวกมันคงต้องมา
แน่ ๆ ครับ หลังจากนั้นเราก็ส่งพวกมันขึ้นไป ในอวกาศพร้อมกับสถาบันวิจัยซะเลย”
ลูกน้องของเขาพูด
“แต่ว่าทั้งสถานีวิจัยและอุปกรณ์ต่าง ๆ ของเรา จะถูกท�าลายหมดนะ”
นักวิทยาศาสตร์คนหนึ่งพูดขึ้น
“เราก็เอาของออกมาก่อนสิครับ” ชายหนุ่มพูด
“ไม่ได้หรอกครับ เพราะแบบนั้น พวกมันอาจจะไหวตัวทันได้ คงต้องยอมเสีย
อุปกรณ์ไปแล้วครับเพื่อแลกกับความสงบสุขของโลกเรา” นักวิทยาศาสตร์คนหนึ่งพูด
พร้อมกับถอนหายใจด้วยความเศร้า
“สวัสดีทุกท่าน กระผม นายคง ชาตรี ประธานในการจัดงานครั้งนี้ เนื่อง
ในโอกาสครบรอบ 1 ปี การอาศัยอยู่ร่วมกันระหว่างควายและมนุษย์โลก จึงเชิญ
ทุกท่านมาพบเจอสังสรรค์กันและกัน ขอเปิดงาน ณ บัดนี้” ชายหนุ่มและพรรคพวก
กลับไปประจ�าต�าแหน่งต่าง ๆ ในขณะที่พวกควายเผลอ พวกเขาทุกคนวิ่งออกไปจาก
สถานีวิจัย และปิดประตูพร้อมกับกดปุ่มดีดตัวสู่อวกาศ
หลังจากที่พวกควายถูกส่งไปยังอวกาศพร้อมกับสถานีวิจัย พวกมันได้ตามหา
ที่อยู่อาศัยจนทั่วอวกาศ แต่ก็ไม่พบที่อยู่อาศัยที่ดีกว่าโลกเลย พวกมันจึงคิดหาวิธีที่จะ
มาอาศัยอยู่ในโลก
“เราต้องจับมนุษย์โลกมา เพื่อสังเคราะห์ DNA ของพวกมันจากนั้นก็น�ามา
ณัฐดนัย เปี่ยมระลึก 27
