Page 29 - e-Book งานกฐิน
P. 29

 -24-
หัวเมืองเอก ไดแก เมืองพิษณุโลก เมืองนครศรีธรรมราช
หัวเมืองโท ไดแก เมืองสวรรคโลก เมืองสุโขทัย เมืองกําแพงเพชร เมืองเพชรบูรณ เมืองนครราชสีมา เมืองตะนาวศรี
หัวเมืองตรี ไดแก เมืองพิชัย เมืองพิจิตร เมืองนครสวรรค เมืองจันทบูรณ เมืองไชยา เมืองพัทลุง เมืองชุมพร
เมืองจัตวา ไดแก เมืองเพชรบุรี เมืองชัยนาท เมืองอินทรบุรี เมืองพรหมบุรี เมืองสิงหบุรี เมืองลพบุรี เมืองสระบุรี เมืองอุทัยธานี เมืองมโนรมย เมืองอางทอง เมืองสรรคบุรี เมืองกาญจนบุรี เมืองไทรโยค เมืองสุพรรณบุรี เมืองศรีสวัสดิ์ เมืองนครชัยศรี เมืองราชบุรี เมืองฉะเชิงเทรา เมืองนครนายก เมืองปราจีนบุรี เมืองนนทบุรี เมืองทาจีน เมืองแมกลอง เมืองปากน้ํา เมืองชลบุรี เมืองปราณบุรี เมืองกุย เมืองระยอง เมืองบางละมุง เมืองทาโรง เมืองบัวชุม เมืองกําพราน เมืองชัยบาดาล
เพชรบุรีในพระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา
เพชรบุรีปรากฏหลักฐานการกลาวถึงในพระราชพงศาวดารฉบับสมเด็จพระพนรัตน วัดพระเชตุพน
หลายครั้งดังนี้ 18 “....๏ ลุะศักราช ๙๐๘ ปมเมีย อัฐศก17
19
พระยาละแวกตีเมืองเพชรบุรีในหลักฐานประวัติศาสตรไทย – เขมร
ดวยความสําคัญตางๆ ของเมืองเพชรบุรีดังกลาวมา จึงปรากฏหลักฐานวา พระยาละแวก หรือ กษัตริย กัมพูชาผูครองเมืองละแวก ไดพยายามยกทัพมาตีเมืองเพชรบุรีถึง ๒ ครั้ง ในรัชกาลสมเด็จพระมหา ธรรมราชาธิราช ครั้งแรกในป พ.ศ. ๒๑๒๑ และครั้งที่ ๒ ในป พ.ศ. ๒๑๒๔ สงครามทั้งสองครั้งนี้ไดกลาวถึง การยกทัพเขาตีเมืองเพชรบุรีไวดวย
เมื่อศึกษาหลักฐานของไทยและของกัมพูชา พบวามีการกลาวถึง พระยาละแวก หรือ กษัตริยกัมพูชา ผูครองเมืองละแวก ใหยกทัพมาตีเมืองเพชรบุรีในรัชกาลสมเด็จพระมหาธรรมราชาธิราชจํานวน ๒ ครั้ง ครั้งแรกในป พ.ศ. ๒๑๒๑ และครั้งที่ ๒ ในป พ.ศ. ๒๑๒๔ ไวดังนี้
พระยาละแวกใหตีเมืองเพชรบุรีครั้งที่ ๑ พ.ศ. ๒๑๒๑
สงครามครั้งนี้เกิดขึ้นในรัชกาลสมเด็จพระมหาธรรมราชาธิราช และตรงกับรัชกาลสมเด็จพระบรมราชาที่ ๔ (นักพระสัฏฐา) กษัตริยผูครองกรุงละแวกระหวาง พ.ศ. ๒๑๑๙ – ๒๑๓๗ สงครามในครั้งนี้ปรากฏหลักฐาน ในเอกสารไทยวา พระยาละแวกใหยกทัพเรือมาตีเมืองเพชรบุรี แตไมสามารถตีได ดังความใน พระราชพงศาวดารกรุงเกา ฉบับหลวงประเสริฐอักษรนิติ์วา
18 พ.ศ. ๒๐๘๙, ฉบับหลวงประเสรฐิ วา ศักราช ๙๑๗ (พ.ศ. ๒๐๙๘) 19 ฉบับหลวงประเสริฐวา ปาเพชรบรู ร
เสดจไปวังชางปาเพ็ชบูรี18
ชื่อพระแกวทรงบาตร แลในเดือนสิบ ปมเมียนั้น เสดจไปไดชางเผือกตําบลปามหาโพธิ ลูกเปนเผือกพังแมก็
เปนเผือกทั้งสองชาง...”
ไดชางเผือกพลายสูงสี่ศอกเสศให
 















































































   27   28   29   30   31