Page 126 - ตามรอยพระศาสดา
P. 126
125
และได้เป็นโยมอุปัฏฐากพระเทวทัตตั้งแต่นั้นมา
ญาติโยมบางส่วนที่รู้ข่าวคราวในภายหลัง ได้ให้การสนับสนุน
พระเทวทัตกันหลายคน
พอชีวิตเริ่มสะดวกสบายขึ้น แก้ปัญหาเรื่องปากท้องส�าเร็จแล้ว
พระเทวทัตก็เริ่มคิดการใหม่ คนเราจะอยู่ดีกินดีอย่างเดียวไม่ได้หรอกมันต้อง
มีอ�านาจด้วย จึงคิดจะบริหารคณะสงฆ์แทนพระพุทธองค์ หวังรวบอ�านาจ
ในการปกครองคณะสงฆ์ทั้งหมดไว้ในมือของตน ตนจะได้ยิ่งใหญ่คนเดียว
เมื่อคิดชั่ว ใจย่อมมัวหมอง จิตของพระเทวทัตจึงตกต�่าจนถึงขนาด
เสื่อมจากฤทธิ์ทันที
วันหนึ่ง พระเทวทัตได้กราบทูลพระพุทธองค์ว่า ตนจะแบ่งเบาภาระ
พระพุทธองค์โดยขอเป็นผู้มีอ�านาจในการปกครองคณะสงฆ์เสียเอง
พระพุทธองค์ทรงไม่อนุญาต และทรงต�าหนิด้วยถ้อยค�าค่อนข้าง
รุนแรง ท�าเอาพระเทวทัตถึงกับหน้าชาไปเลย
วาทะที่ท�าให้เทวทัตถึงกับหน้าชาก็คือ พระองค์ตรัสว่า “เทวทัต!
แม้แต่สารีบุตรและโมคคัลลานะ เรายังไม่มอบภิกษุสงฆ์ให้ แล้วไฉนจะมา
มอบให้เธอผู้เป็นเช่นกับซากศพ ผู้บริโภคปัจจัยเช่นก้อนน�้าลายเล่า”
พระเทวทัตโมโหจัด โกรธมาก กลับไปพร้อมผูกอาฆาตไว้ด้วย เมื่อ
พระเทวทัตกลับไปแล้ว พระพุทธองค์ตรัสกับภิกษุทั้งหลายว่า “ภิกษุ
ทั้งหลาย! สงฆ์จงลงปกาสนียกรรมแก่เทวทัตว่า ปกติของพระเทวทัต ก่อน
เป็นอย่างหนึ่ง แต่เดี๋ยวนี้เป็นอีกอย่างหนึ่ง พระเทวทัตท�าอย่างใดด้วยกาย
วาจา ไม่ควร เห็นว่าพระพุทธ พระธรรม หรือพระสงฆ์เป็นอย่างนั้น เป็น
ความเห็นเฉพาะตัวของพระเทวทัตเอง”
ตามรอยพระศาสดา
