Page 15 - ตามรอยพระศาสดา
P. 15
14
คนทั้งหลายเห็นเช่นนั้นจึงถามว่า พระผู้เป็นเจ้าของเราหัวเราะอยู่
เมื่อตะกี้นี้เอง แล้วกลับร้องไห้ พระผู้เป็นเจ้าเห็นอันตรายใดๆ จักมีแก่
พระลูกเจ้านี้หรือ
พระดาบสตอบว่า ไม่มีอันตรายใดๆ แก่พระลูกเจ้าดอก พระลูกเจ้า
จักได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าแน่โดยไม่ต้องสงสัย
จึงถามต่อไปว่า เมื่อเป็นเช่นนั้นท�าไมท่านจึงร้องไห้เล่า
พระดาบสตอบว่า เราคิดเห็นว่าเราจะมีชีวิตอยู่ไม่ได้ทันเห็นพระมหา
บุรุษเห็นปานนี้ได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า นี้เป็นความเสื่อมอย่างใหญ่หลวง
ของเรา เราเศร้าโศกถึงตนเอง เราจึงร้องไห้
ต่อจากนั้นพระดาบสจึงใคร่ครวญดูว่า ในหมู่ญาติของท่านมีใครบ้าง
จะได้เห็นพระกุมารนี้ได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า ก็เห็นมีแต่หลานชายซึ่งเป็น
บุตรของน้องสาวชื่อ “นาลกะ” จึงรีบไปบ้านน้องสาว แล้วสั่งแก่นาลกะ
ว่า ต่อจากนี้ไปอีก ๓๕ ปี พระเจ้าลูกเธอในพระเจ้าสุทโธทนะมหาราช
ซึ่งประสูติแล้ว พระเจ้าลูกเธอพระองค์นั้น เป็นหน่อพุทธางกูร จักได้ตรัสรู้
เป็นพระพุทธเจ้า ปรากฏว่าอยู่ต่อมาอีก ๓๕ ปี นาลกะก็ออกบวชและได้ฟัง
ธรรมจากพระตถาคตเจ้า พระพุทธองค์ได้แสดงนาลกะปฏิปทาให้ฟัง แล้ว
ท่านก็เข้าป่าหิมพานต์บ�าเพ็ญสมณธรรมอย่างอุกฤษฏ์ จนได้บรรลุเป็น
พระอรหันต์ เมื่อบรรลุธรรมแล้วมีชีวิตอยู่ได้ ๗ เดือน ยืนพิงภูเขาทองแห่งหนึ่ง
นิพพานด้วยอนุปาทิเสสนิพพานธาตุ
ตามรอยพระศาสดา
